Ένας αναγκαιότατος βιολογικός καθαρισμός - Γράφει ο Γιακουμής Ι. Αμυρσώνης*

Αιτία να γράψω αυτό το άρθρο ήταν ο τίτλος της έγκριτης εφημερίδας «Η Καθημερινή» στο φύλλο της 2ας Μαρτίου 2024: «Επεξεργασία λυμάτων στο Ηράκλειο Κρήτης για άρδευση αγροτικών καλλιεργειών». Ο τίτλος αυτός μου θύμισε πριν πολλά χρόνια, σε μια συγκέντρωση που προκάλεσε ο τότε νομάρχης Πυθαγόρας Βαρδίκος, με καλεσμένους τον τότε δήμαρχο Πυθαγορείου Νίκο Μάρκου, Χρήστο Σταύρου, πρόεδρο Χώρας, Πολυκράτη Κωνσταντινίδη, πρόεδρο Μυτιληνιών κι εμένα, τότε πρόεδρο Κοκκαρίου, να συζητήσουμε για το βιολογικό πρόβλημα, συγκεκριμένα τον βιολογικό στον κάμπο της Χώρας.

Θυμάμαι όλοι μας, υπερπατριώτες και τοπικιστές, ήθελε ο καθένας ένα βιολογικό στο χωριό του. Θυμάμαι που είπα στον νομάρχη Πυθαγόρα, ότι απαιτείται ένας βιολογικός να γίνει στον κάμπο της Χώρας ο οποίος θα συγκεντρώνει όλα τα λύματα των προαναφερόμενων χωριών, αλλά και των πέριξ του κάμπου της Χώρας χωριών, δηλαδή των Μύλων, του Παγώνδα, του Πύργου, των Κουμαραδαίων, της Πανδρόσου, των Μαυρατζαίων, αλλά και των οικισμών, όπως του Ηραίου και του Ποτοκακίου. Τα λύματα αυτά, αφού συγκεντρώνονταν σε ένα σημείο με μια πλήρη βιολογική επεξεργασία, τα καθαρά πλέον νερά να επανέρχονται για άρδευση του κάμπου της Χώρας.

Τότε είχα ολοκληρώσει την μελέτη του υδροφόρου ορίζοντα «Μάνας» και «Νεροτριβιάς», τον οποίο ήθελα να αξιοποιηθεί στο μέλλον μόνο για ύδρευση, αξιοποιώντας για άρδευση τα νερά των λυμάτων όλων αυτών των χωριών και της περιοχής, τα οποία όταν συγκεντρωθούν είναι κάποια εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, αρκετά να αρδεύσουν τον κάμπο της Χώρας με όλες τις καλλιέργειές του, όπως εσπεριδοειδή, ελιές και τα αμπέλια. Σήμερα μας διευκολύνει το μετέπειτα δημιουργηθέν υπάρχον κλειστό δίκτυο άρδευσης, που θα χρειαστεί κάποιο συμπλήρωμα. Μ’ αυτό τον τρόπο το νερό το οποίο σήμερα χρησιμοποιούμε και αντλούμε από την περιοχή της Νεροτριβιάς για άρδευση, όλο αυτό το νερό θα πηγαίνει για ύδρευση, χωρίς να παρουσιάζεται το φαινόμενο της λειψυδρίας, αυτό που συνέβη το περσινό καλοκαίρι (2023) στην περιοχή αυτή και στα διάφορα χωριά της περιοχής αυτής. Δυστυχώς δεν είχα εισακουστεί τότε και έγιναν αυτά που έγιναν, που δυστυχώς δεν είναι άξια επαίνων.

Όμως «ο γέγονε γέγονε». Δυστυχώς δεν είναι (ήταν) ένα από τα έργα από τα οποία έπρεπε να γίνουν εκείνα τα ωραία εύπορα χρόνια, λόγω Εοκικών χρηματοδοτήσεων, που έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν. Στο διάστημα των 30 χρόνων που πέρασαν, κάποια έχουν αλλάξει ριζικά και η λειψυδρία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, όπως φαίνεται της κλιματικής αλλαγής, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το Ταμείο Ανάκαμψης μας περιμένει, φθάνει να το ενεργοποιήσουμε.

Το προτεινόμενο αυτό βασικό έργο δεν είναι μόνο που θα μας εξασφαλίσει νερό για άρδευση, θα μας εξασφαλίσει και μια τεράστια ποσότητα νερού που αντλούμε από τον υπόγειο αυτό ταμιευτήρα, που πολλές φορές έχω γράψει και θα προοριστεί για ύδρευση το νερό Νεροτριβιάς Μύλων και Μάνας Κοκκαρίου. Οι ανάγκες για τις εξυπηρετήσεις του κεφαλαίου που λέγεται «Τουρισμός» έχουν αυξηθεί, και το νερό δεν θα πρέπει να είναι ένα πρόβλημα, αντιθέτως ένα πλεονέκτημα στην ανάπτυξή του. Αξιόλογο όφελος αυτού του έργου είναι ότι με την παράλληλη διοχέτευση των λυμάτων στο βιολογικό καθαρισμό, θα προστατέψουμε τον υδροφόρο ορίζοντα από μόλυνση, που δυστυχώς οι αποχετεύσεις καταλήγουν στα ρέματα, λέτε και εκεί γίνεται βιολογική επεξεργασία. Το ότι και το Ηράκλειο Κρήτης προγραμματίζει επεξεργασία λυμάτων για άρδευση αγροτικών καλλιεργειών, είναι κάπως ενθαρρυντικό, όπου κι άλλα μέρη της χώρας στερούνται αξιοποίησης των αστικών υδάτων, αλλά δεν είναι μία πράξη σωστή, να γίνεται τουλάχιστον 30 χρόνια, αφότου θα έπρεπε και θα μπορούσε να είχε γίνει.

Γιακουμής Ι. Αμυρσώνης

Λυπάμαι για την εξέλιξη του βιολογικού της πρωτεύουσας που εξελίσσεται σαν της Άρτας το γεφύρι. Ας γίνει μάθημα για τους υπάρχοντες βιολογικούς, αλλά και τους βιολογικούς που πρόκειται και επιβάλλεται να γίνουν, εάν θέλουμε να λεγόμαστε προοδευτικοί και πολιτισμένοι.

Ακόμη και ο βιολογικός καθαρισμός του Αγίου Κωνσταντίνου θα έπρεπε να είχε μελετηθεί τότε από τους υπευθύνους και αρμόδιους και να επεξεργάζονταν τα λύματα των πέριξ αυτού χωριών, δηλαδή των Βουρλιωτών, των Μανωλατών, των Σταυρινήδων και της Αμπέλου.

Πάντως ο βιολογικός στον κάμπο της Χώρας επιβάλλεται να γίνει, γιατί το απαιτούν βασικοί παράγοντες, όπως της υγείας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, της ύδρευσης και της άρδευσης, που όλα αυτά θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του τουρισμού στον τόπο μας.

Ας το κοιτάξουν «ζεστά» οι νέοι άρχοντες του νησιού και όχι «κρύα», όπως οι προηγούμενοι, εάν πραγματικά ενδιαφέρονται να ζεσταθεί (αναζωογονηθεί) η Σαμιακή οικονομία.

*Γεωπόνος
Π. πρόεδρος Κοινότητας Κοκκαρίου