«Αγωνιστικό Φρόνημα» - Ο Μητροπολίτης Σάμου για την επέτειο Ένωσης της Σάμου με την Μητέρα Ελλάδα

«Ἡ ἐπέτειος τῆς Ἑνώσεως τοῦ νησιοῦ μας μέ τήν Μητέρα Ἑλλάδα στίς 11 Νοεμβρίου τοῦ 1912 μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία τῆς ἀναγνωρίσεως, τῆς ἒκφρασης καί τῆς ἀπονομῆς τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης πρός ὃλους ἐκείνους οἱ ὁποίοι στίς κρίσιμες στιγμές τοῦ Ἐθνικοῦ βίου τοῦ Νησιοῦ μας ἐπετέλεσαν μέ συναίσθηση ὑψηλῆς εὐθύνης καί ἀπαράμιλλο ἡρωϊσμό τό χρέος τους πρός τήν Πατρίδα καί σήμερα ἐμεῖς ἀπολαμβάνουμε τό μέγα ἀγαθό τῆς Ἐλευθερίας χάρη στίς ίδικές τους θυσίες.

Ἓνας ἀπό τούς πρωταγωνιστές εἶναι ὁ ἀείμνηστος προκάτοχός μας ὁ Μητροπολίτης Κωνσταντίνος Βοντζαλίδης. Ὁ καλός ἐκεῖνος ποιμένας πρωτοστάτησε καί μεγαλούργησε ὡς φωτισμένος Ἱεράρχης καί ἒνθερμος πατριώτης. Ἀγωνίσθηκε μέ αὐταπάρνηση καί αὐτοθυσία. Ἀντιμετώπισε τά ποικίλα προβλήματα πού ἀντιμετώπιζε ἡ τοπική Ἐκκλησία καί τό Νησί μας καί πού ἀπέρρεαν ἀπό τό ἡγεμονικό καθεστός.

Ἒχοντας ὑψηλή ἀντίληψη περί τῆς πνευματικῆς ἀποστολῆς τῆς Ἐκκλησίας καί βαθειά συναίσθηση τοῦ ὑπ΄αὐτῆς κατ΄ἐκεῖνες τίς δύσκολες χρονικές περιόδους ἐπιτελούμενου δύσκολου ἒργου τῆς σωτήρίας ψυχῶν καί τῆς Ἐθνικῆς ἀφυπνήσεως. Ἐργάσθηκε μέ σύνεση καί ἀγωνιστικό φρόνημα μή φειδόμενος κόπων καί θυσιῶν. Μέ ἀπαράμιλλη τόλμη καί σθένος ψυχῆς ἒγραψε καί κατήγγειλε πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τό καθεστός τῆς Ἠγεμονίας καί τήν φιλοοθωμανική πολιτική του.

Τόν ἀξίωσε ὁ Θεός νά τελέσει τήν θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος καί ἐνδεδυμένος τήν Ἀρχιερατική του Στολή καί περιστοιχούμενος ὑπό τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου νά προσέλθη ἐνώπιον τοῦ βωμοῦ πού εἶχε τοποθετηθεῖ ἡ Ἐθνική Σημαία γονυπετόντας δέ πρό αὐτῆς νά ἀπαγγείλει δέηση ἐκ τοῦ περιεχομένου τῆς ὁποίας διακρίνεται εὐχερῶς τό μεγαλείο τῆς ψυχῆς του καί ὁ μεγάλος πόθος του γιά τήν ἓνωση «μετά τῶν ἐλευθέρων Ἑλλήνων καί γνησίων τῆ πίστει καί τῶ γένει ἀδελφῶν ἡμῶν», ὣστε ὁ ἳδιος νά ἀναφωνήσει εν μέσω λαοῦ συγκεκινημένος καί μετά δακρύων «Ζήτω ἡ μετά τῆς ἐλευθέρας καί φιλτάτης Μητρός Ἑλλάδος Ἒνωσις τῶν Σαμίων». Ὁ Σωτήρας Χριστός πού “Σάμον ἒσωσε 6ῃ Αὐγούστου 1824” ἣκουσε τῶν δεήσεων τοῦ ἀοιδήμου Ἱεράρχου, τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ καί ἐκπλήρωσε τούς πόθους καί τά ὁράματα ὃλων.

Ἀγαπητοί,

Ἡ φιλοπατρία, τό θάρρος, ἡ ἀνδρεία, τό πνεῦμα τῆς θυσίας καί τό ἀγωνιστικό φρόνημα τῶν προγόνων μας ἐντυπωσιάζουν. Ἐμεῖς σήμερα καλούμεθα νά βαδίσουμε μέ πιστότητα πάνω στά χνάρια τους, νά ἀξιοποιήσουμε τήν πνευματική παρακαταθήκη τους καί νά κρατήσουμε ἂσβεστη τήν φλόγα τῆς ἐλευθερίας.

Ἡ ἐνότητα καί ἡ ὁμοψυχία ἀποτελοῦν τά ἀποτελεσματικά ὃπλα μας ἒναντι τῶν ποικίλων Ἐθνικῶν, κοινωνικῶν καί πνευματικῶν προκλήσεων τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Τιμή καί δόξα σέ ὁλους ἐκείνους πού ἀγωνίσθηκαν γιά τό ὓψιστο ἀγαθό τῆς Ἐλευθερίας καί τῆς Ἐνώσεως τοῦ νησιοῦ μας μέ τήν Μητέρα Ἑλλάδα.»