«Αέρας και Νερό» - Γράφει ο καθηγητής Γιάννης Μισιρλής

Φωτό: Eurokinissi

Ο Σαμιακής καταγωγής καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιάννης Μισιρλής*, γράφει με αφορμή την πρόσφατη ψήφιση νομοσχεδίου που, παρά τις διαβεβαιώσεις κυβερνητικών στελεχών, αφήνει ανοιχτά ενδεχόμενα για ιδιωτικοποίηση του νερού.

«Αρχές του 1970, φεύγοντας από το Πουέρτο Ρίκο για Νέα Υόρκη, στο αεροδρόμιο του Σαν Χουάν πουλούσαν μικρές τενεκεδένιες κονσέρβες με την ετικέτα να γράφει «καθαρός αέρας Πόρτο Ρίκο». Το ανοίγετε και εισπνέετε καθαρό αέρα. Καινοτομία της εποχής! Περιμένουμε τη σειρά μας.

Στην πανέμορφη Βολιβία, με τα εκατοντάδες (κυριολεκτικά 190 από την ανεξαρτησία της το 1825) στρατιωτικά πραξικοπήματα, με αρκετούς ναυάρχους (χωρίς να είναι παραθαλάσσια), με την εποποιία του Τσε Γκεβάρα και των συντρόφων του (και τη δολοφονία του εκεί), από το 1982 και μετά είχαμε κυβερνήσεις με εκλογές. Οι επεμβάσεις ΗΠΑ και διεθνών οργανισμών (Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ, πολυεθνικές) δεν σταμάτησαν.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι δύο πολυεθνικές ειδικευόμενες στη διαχείριση ύδρευσης και αποχέτευσης παρείχαν τις υπηρεσίες τους στη Βολιβία. Η γαλλική SUEZ (Aguas del Illimani) ανέλαβε τη διαχείριση στην πρωτεύουσα Λα Παζ, και στη διπλανή φτωχόπολη Ελ Άλτο, το 1997, και η αμερικάνικη BECHTEL (Aguas del Tunari) στην Κοτσαμπάμπα το 1999.

Η Παγκόσμια Τράπεζα είχε απειλήσει ότι θα έκοβε όλα τα προγράμματα «βοηθείας» για την ανάπτυξη στη χώρα αν δεν ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΝ η ύδρευση στην πρωτεύουσα, το 1997. Παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα της Βολιβίας αναφερόταν ότι όλες οι βασικές υπηρεσίες παρέχονται από το κράτος και όλοι οι κάτοικοι της δικαιούνται η τότε κυβέρνηση προχώρησε στην ιδιωτικοποίηση.

Ασύδοτες οι ξένες πολυεθνικές άρχισαν τις αυξήσεις, άφηναν εκτός υπηρεσιών τις φτωχές συνοικίες.

Ξεκίνησαν διαδηλώσεις, συγκρούσεις, σκοτωμοί, μάλιστα έμεινε στην ιστορία ως ο «Πόλεμος Νερού στην Κοτσαμπάμπα» στις αρχές του 2000-2002.

Αξιοσημείωτο γεγονός το ακόλουθο. Όταν άρχισε ο κόσμος να αποθηκεύει βρόχινο νερό για τις ανάγκες του, επειδή δεν είχε πρόσβαση στο νερό που διαχειρίζονταν οι πολυεθνικές, και αν είχε ήταν πολύ ακριβό, αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ! Και αυτό το γεγονός επέτεινε τις αντιδράσεις και την έναρξη του Πολέμου για το Νερό.

Σημείωση 1. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν νόμοι στις ΗΠΑ (ειδικά στις πολιτείες Utah, Colorado) που απαγορεύουν τη συλλογή και αποθήκευση βρόχινου νερού. Στην Καλιφόρνια επιτρέπεται αν το νερό πέφτει από τη σκεπή του σπιτιού σου, άλλα για να το χρησιμοποιήσεις για πότισμα χρειάζεσαι ειδική άδεια!

Σημείωση 2. Το 60% του σώματος μας είναι νερό. Αυτό είναι ιδιωτικό.»

*O Γιάννης Μισιρλής είναι συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών

Πηγή: 902.gr