Ἀκολούθως, ἀφοῦ ἔκανε ἱστορική ἀνασκόπηση καί θεολογική προσέγγιση τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐνορίας καί ἀναφέρθηκε στά εἴδη τῶν Ἐνοριῶν, πρότεινε πρός μελέτη μερικές ἀπό τίς προκλήσεις τῆς ἐποχῆς μας, πού ἀφοροῦν στήν Ἐνορία καί εἶναι: α) τό γεγονός ὅτι οἱ πιστοί ἔχασαν τήν αἴσθηση τῆς κοινότητας, β) ἡ ὑπογεννητικότητα, γ) ἡ μετανάστευση, δ) ἡ ἀλλοίωση τῆς σύνθεσης τοῦ πληθυσμοῦ καί ε) ὁ νέος τρόπος ζωῆς.
Στό πλαίσιο μιᾶς γνήσιας αὐτοκριτικῆς τῶν Ἐπισκόπων ὡς προϋπόθεση ἐπιτυχίας στήν ποιμαντική ἐργασία τους, ἀνέφερε μεταξύ των ἄλλων, το πῶς βλέπουν οἱ ποιμένες τήν Ἐνορία, τή δυσκολία στήν ἐπιλογή τῶν προσώπων, τήν ἔλλειψη ἐπιμόρφωσης τῶν κληρικῶν, καθώς καί τά λάθη τῶν κληρικῶν.
Στή συνέχεια, ὁ Σεβασμιώτατος Εἰσηγητής κατέθεσε προτάσεις γιά τήν ἀναζωπύρωση καί ἀνασυγκρότηση τῆς Ἐνορίας καί τόν ἐπανευαγγελισμό τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖες συνοπτικά εἶναι οἱ ἀκόλουθες:
1. Ἡ ἀποφασιστική συλλογική ἐργασία.
2. Ἡ ἀποτύπωση τῆς ἐπιμόρφωσης τῶν ἰθυνόντων προσώπων τῆς Ἐνορίας (ἱερεῖς, πιστοί, ἐπίτροποι, ἱεροψάλτες, νεωκόροι κ.λπ.) σέ συγκεκριμένα ἐγχειρίδια.
3. Ἡ ἀνανέωση τῆς θείας λατρείας μέ τήν ἀπαλλαγή της ἀπό ἰδεοληψίες καί μέ τή στόχευση στή δυναμική συμμετοχή τῶν πιστῶν σέ αὐτήν.
4. Ἡ ἀνάπτυξη τοῦ αἰσθήματος ἑνότητας ὅλων των στελεχῶν τῆς Ἐνορίας.
5. Ἡ ἀποφυγή τοῦ πειρασμοῦ τῆς ποσότητας μέ τήν ἐνίσχυση τῆς ποιότητας τῆς ποιμαντικῆς ἐργασίας.
6. Ἡ ἐπιμόρφωση τῶν κληρικῶν.
7. Ἡ καλλιέργεια τῆς συνεργασίας μεταξύ της Ἐνορίας καί τῶν διαφόρων φορέων τῆς περιοχῆς, ὅπως σχολεῖα, πολιτιστικοί καί ἀθλητικοί σύλλογοι, ἑνώσεις καί ἀνθρωπιστικοί φορεῖς.
8. Ἡ ἐνίσχυση τῆς καλλιέργειας τῶν ἱερατικῶν κλίσεων.
9. Ἡ σύσταση Εἰδικῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τά θέματα τοῦ Ἐφημεριακοῦ Κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
10. Ἡ περαιτέρω ἀνάπτυξη τοῦ τομέα τῆς φιλανθρωπίας.
11. Ἡ προσφορά τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας στούς ἀνθρώπους μέσῳ τῶν Ἐνοριῶν.
12. Ἡ διαδικτυακή καί ἠλεκτρονική ὀργάνωση τῶν Ἐνοριῶν καί ἡ σύνδεσή τους μέ τήν κεντρική διοίκηση τῆς Ἱερᾶς Μητρόπολης πού ἀνήκουν, ἡ σωστή προβολή τοῦ πολυδιάστατου καί πολυσήμαντου ἔργου τῆς Ἐκκλησίας μέσῳ τοῦ διαδικτύου. Σέ συνδυασμό μέ τήν λελογισμένη χρήση τῶν μέσων της μαζικῆς δικτύωσης ἀπό τούς κληρικούς.
Στόν ἐπίλογό του, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εὐσέβιος ἀνέφερε συνοψίζοντας ὅτι μέ τήν Εἰσήγησή του προσπάθησε νά ἐκφράσει τήν ἀγωνία του, νά ἐπισημάνει ἀλήθειες καί νά δημιουργήσει προβληματισμό. Μεταξύ των ἄλλων τόνισε καί τά ἑξῆς: «Ἐμεῖς, ὡς πατέρες τῶν παιδιῶν τοῦ Κυρίου καί Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς φορεῖς τῶν ἐνεργειῶν Του, ὡς διαχειριστές τῶν μυστηρίων Του, ὡς προβολεῖς τῆς ἀνεκλαλήτου δόξης Του, θά συνεχίσουμε τήν ἀναζήτηση τοῦ ἀνθρώπου. Θά συνεχίσουμε νά ἐπαναλαμβάνουμε τό ‘’Ἀδάμ, ποῦ εἶ;’’ (Γέν. 3, 9), γιά νά βροῦμε τούς τετρωμένους ἀπό τήν ἁμαρτία ἀδελφούς μας καί νά τούς φέρουμε στό θεραπευτήριο τῆς μετανοίας. Ὅλα τα μέσα της ἐποχῆς μας θά ἐπιστρατευτοῦν γιά τόν σκοπό αὐτόν. Ἡ ἀναδιοργάνωση τῆς Ἐνορίας καί ὁ ἐπανευαγγελισμός τῶν ἀνθρώπων ἐκεῖ στοχεύουν. Δέν ὑπάρχει πλέον ἡ πολυτέλεια τοῦ ἐφησυχασμοῦ! Ἡ ἐντατικοποίηση τῆς ἐργασίας, θεσμῶν καί προσώπων, εἶναι αὐτονόητη. Ἡ προβολή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔργου εἶναι ἀπαραίτητη. Ὁ ἁγιασμός καί ἡ κοινή σωτηρία ἁπάντων εἶναι τό ζητούμενο».
Τῆς εἰσηγήσεως ἐπακολούθησε εὐρύτατος διάλογος, κατά τόν ὁποῖον ἔλαβαν τόν λόγο πολλοί Σεβασμιώτατοι Ἀρχιερεῖς, ἐνῶ ἡ Ἱεραρχία ἀπεφάσισε νά παραπεμφθεῖ ἡ Εἰσήγηση στήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο πρός περαιτέρω ἀξιοποίησιν, καθώς «συνέβαλεν εἰς τήν ἐπίτευξιν τῶν τεθέντων σκοπῶν τῆς Ἱεραρχίας» ὡς καί ἡ ἀπό 14ης Ὀκτωβρίου 2022 συγχαρητήριος ἐπιστολή τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος πρός τόν Σεβασμιώτατον Ποιμενάρχην μας κ.κ. Εὐσέβιον ἐπιμαρτυρεῖ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου