Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀναστήθηκε, ἀφοῦ κατέβηκε καί δίδαξε στούς νεκρούς, καταπατώντας μέ τόν θάνατό Του τόν φυσικό καί τόν πνευματικό θάνατο· καί σέ ὅσους βρίσκονταν μέσα στούς τάφους, χάρισε τήν ἀληθινή ζωή.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀναστήθηκε, ἀφοῦ κατέβηκε καί δίδαξε στούς νεκρούς, καταπατώντας μέ τόν θάνατό Του τόν φυσικό καί τόν πνευματικό θάνατο· καί σέ ὅσους βρίσκονταν μέσα στούς τάφους, χάρισε τήν ἀληθινή ζωή.
Ὁ θάνατος καταργήθηκε! Ὁ Ἅδης νεκρώθηκε! Οἱ νεκροί ἀναστήθηκαν!
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δείχνει πώς μέ τή Σταυρική θυσία Τοῦ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τή δουλεία τῆς ἁμαρτίας. Χαρίζει ἔτσι καινούργια ἀληθινή ζωή σέ ὅλη τή φύση κυρίως ὅμως σέ μᾶς τούς ἀνθρώπους, πού ἤμασταν αἰχμάλωτοί τοῦ σκοτεινοῦ Ἅδη καί τοῦ πικροῦ θανάτου.
Ὅλα καινούργια!
Ὁ δρόμος πρός τόν οὐρανό εἶναι ἀνοιχτός! Ὁ Παράδεισος δικός μας!
Τό Πάσχα εἶναι ἡ πιό χαρούμενη, ἡ πιό λαμπρή γιορτή τῆς Χριστιανοσύνης. Τό πέρασμα ἀπό τόν θάνατο στή ζωή!
Ὁ Κύριος, ὁ Παντοδύναμος Νικητής τοῦ θανάτου, ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς τήν τρίτη μέρα! Θαῦμα θαυμάτων, πού δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε μέ τό ἀνθρώπινο μυαλό μας! Μέ τήν πίστη ὅμως ζοῦμε ἕνα πανηγύρι!
Ἕνα πανηγύρι, ἡ μόνη γιορτή πού ἡ Ἐκκλησία μᾶς ὅρισε νά γιορτάζουμε σαράντα ὁλόκληρες μέρες.
Στήν Ἐκκλησία μας κάθε Κυριακή γιορτάζουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Γιά νά θυμόμαστε ὅτι μέ τή δύναμη τῆς Ἀνάστασης ὅλα γίνονται καινούργια!
Ὁ οὐρανός εὐφραίνεται! Ἡ γῆ πανηγυρίζει! Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι χορεύουν!
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὅ,τι ὑπάρχει, ὅ,τι ζεῖ, ὅ,τι ἀναπνέει, ὅ,τι αἰσθάνεται… ὑπάρχει, ζεῖ, ἀναπνέει, αἰσθάνεται, γιατί ὁ Χριστός ἀναστήθηκε. Ἄν ὁ Χριστός δέν ἀνασταινόταν, ὅλα θά ἦταν νεκρά πάνω στή γῆ. Ὅλα κρατημένα ἀπό τήν παγωνιά τοῦ θανάτου. Τώρα ὅλα ζοῦν, ὅλα χαίρονται, ὅλα πανηγυρίζουν, ὅλα τραγουδοῦν καί ὅλα ψάλλουν: «Χριστός ἀνέστη…».
Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε καί μᾶς ἀνέστησε ἀπό τό θάνατο, τόν Ἅδη, τήν ἁμαρτία.
Ὁ θεῖος Παῦλος τήν ἀλήθεια αὐτή τήν παριστᾶ μέ δύο λέξεις. Ὁ Χριστός, λέει, «ἠγέρθη διά τήν δικαίωσιν ἡμῶν». Ὁ Χριστός ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς δικαιώσει ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ, δηλαδή γιά νά μᾶς σώσει. Δωρεάν ἡ δικαίωσή μας, δωρεάν ἡ λύτρωσή μας, δωρεάν ἡ συγχώρησή μας, ἡ σωτηρία μας. Δωρεάν. Μόνο μέ τή χάρη Του!
Πῶς, λοιπόν, ἡ χαρά νά μήν εἶναι τό μόνιμο στοιχεῖο τῆς ζωῆς μας;
Ἀνάσταση μποροῦμε νά ζοῦμε κάθε μέρα. Κάθε φορά πού ἀφηνόμαστε μ’ ἐμπιστοσύνη στά Πανάγια χέρια Του, νά κατευθύνει Ἐκεῖνος τή ζωή μας, τότε κι ἐμεῖς ζοῦμε τήν Ἀνάσταση.
Κάθε φορά πού παίρνουμε τό βλέμμα μας ἀπό τά μάταια αὐτῆς τῆς γῆς καί τά «καρφώνουμε» ἐκεῖ ψηλά, πού εἶναι Ἐκεῖνος, καί θυμόμαστε τόν αἰώνιο προορισμό μας, τότε κι ἐμεῖς ζοῦμε τήν Ἀνάσταση.
Κάθε φορά πού δέν ἀφήνουμε τά σύννεφα τῆς μελαγχολίας νά καλύψουν τόν οὐρανό τῆς ψυχῆς μας, ἀλλά ἀκοῦμε τό δικό Του «χαίρετε», τότε ἡ δική Του χαρά πλημμυρίζει τό εἶναι μας καί ζοῦμε κι ἐμεῖς τήν Ἀνάσταση.
Κάθε φορά πού σηκώνουμε τόν σταυρό μας ἀγόγγυστα, μέ ἐμπιστοσύνη στήν ἀγάπη Του ἤ μετανιωμένοι ἐρχόμαστε κοντά Του καί ἐκλιπαροῦμε γιά ἔλεος καί συμπόνια, τότε κι ἐμεῖς ζοῦμε τήν Ἀνάσταση.
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας! Γί αὐτό κι ἐμεῖς εἴμαστε ἀνίκητοι. Καί μέσα σ’ ὅλες τίς δοκιμασίες, τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους δέν λυγίζουμε. Μένουμε ὄρθιοι καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μᾶς ὁμολογοῦμε και διακηρύττουμε: Χριστός Ἀνέστη! Κι ὅλα γύρω μας ἀντιφωνοῦν μέ δύναμη: Ἀληθῶς Ἀνέστη! Εὔχομαι καί προσεύχομαι, μέσα στό σκοτάδι τοῦ σύγχρονου κόσμου νά λάμπει πάντα στίς ψυχές σας, τῆς Ἀνάστασης τό ἀνέσπερο Φῶς!
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Ὁ Ἐπίσκοπός Σας
† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου