«Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου»

Μ. Κάρλας

«Βρισκόμαστε ήδη στο μέσον του 2021, γιορτάζοντας τα διακόσια και πλέον έτη από την Εθνική μας Παλιγγενεσία και καμμιά ενέργεια αποκατάστασης εμβληματικών κτιρίων και ιστορικών δομών εκείνης της εποχής δεν βρίσκεται σε εξέλιξη στα νησιά του Νομού μας.

Το Κάστρο του Λυκούργου στο Πυθαγόρειο, ο Πύργος του καπετάν Λαχανά στο Πάνω Βαθύ, η Αγία Παρασκευή της Χώρας, Μητρόπολη τότε του νησιού, οι βαρδιόλες στον Αη Γιάννη τον Ελεήμονα και στην παραλία των Κοντακαιίκων, το Διοικητήριο στον Άγιο Κήρυκο, και το κονάκι του Αγά στην πλατεία των Φούρνων Κορσεών περιμένουν καρτερικά δράσεις ανάδειξης και διάσωσής τους.

Η υπουργός Πολιτισμού, κ. Λίνα Μενδώνη, επισκεπτόμενη το τραυματισμένο από τον σεισμό, Κάστρο του Λυκούργου Λογοθέτη, στο Πυθαγόρειο

Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο ιστορικός ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που, μάλλον επειδή οι ζημιές του είναι μικρές και η φροντίδα του Δεσπότη μας μεγάλη, βρίσκεται ήδη σε τροχιά αναστήλωσης και διάσωσής του.

Αναρωτιέται κανείς γιατί οι τοπικοί μας άρχοντες, επί τη ευκαιρία του εορταστικού έτους αλλά και του σεισμού, δεν φρόντισαν για την εκπόνηση μελετών διάσωσης, ανάδειξης και αξιοποίησης των ιστορικών αυτών μνημείων, δημοσία δαπάνη, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους ανθρώπους της εποχής εκείνης που με τις θυσίες τους στέριωσαν την πατρίδα.

Και η επίσημη Πολιτεία που σπαταλά με προκλητική άνεση τα εκατομμύρια των εκατομμυρίων για τις Φαραωνικές φυλακές των ικετών του Κόσμου στου Ζερβού τι έχει άραγε προγραμματίσει ανάλογα και σχετικά;

Δυστυχώς τίποτε.

Μένουμε μόνο στις γιορτές μνήμης που όσο πάνε και ξεθωριάζουν καθώς χορταριάζουν τα μνήματα, γκρεμίζονται τα ιερά και τα όσια, οι αναθηματικές στήλες ανασαίνουν στα απόβλητα της καθημερινότητάς μας ,δίχως να ντρέπεται κανείς και οι καμπάνες που ήχησαν για την λευτεριά μας, κλειδωμένες στους νάρθηκες, δεν ηχούν πια.

Αυτή η δυσβάσταχτη παρακμή δεν μετριέται με όβολα αλλά με τον αέρα που όλο και λιγοστεύει απειλώντας να πνίξει το Μέλλον και τους ανθρώπους του.

Αυτό το φονικό χάσμα πρέπει να κλείσει πριν μας καταπιεί σαν ακαταμάχητη Λερναία Ύδρα.

Οι Ηρακλείς και οι Ιόλαοι μας δείχνουν το δρόμο.

Μανώλης Ν. Κάρλας».