Πέτρος Κόκκαλης: «Ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας είναι η αποχή...»

Συνέντευξη του υποψήφιου ευρωβουλευτή Πέτρου Κόκκαλη με το ευρωψηφοδέλτιο «ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία». Ο γνωστός επιχειρηματίας μιλά στον δ/ντή του «Σαμιακού Βήματος», Μάνο Στεφανάκη, μεταξύ άλλων, για τη συμμετοχή του στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, εξηγεί γιατί με τον ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτει απόψεις για το μεταναστευτικό, που τόσο πολύ επιβαρύνει τη ζωή των κατοίκων στα νησιά του βορειανατολικού Αιγαίου.

Η πρώτη ερώτηση κ. Κόκκαλη αναδύεται εντελώς φυσικά αφού πολλοί αναρωτιούνται. Μα, ένας επιχειρηματίας, ας μου επιτραπεί ο όρος, πρώτης τάξεως μεγέθους, υποψήφιος με ένα κόμμα του χώρου της Αριστεράς; Γιατί αυτή η επιλογή;

Θα μου επιτρέψετε να σας αντιστρέψω το ερώτημα: γιατί όχι; Σας καλώ να αναρωτηθείτε πόσο εσφαλμένη είναι η αντίληψη να θεωρείται, σχεδόν, απαγορευτικό σε κάποιον με οικονομική ευχέρεια να διέπεται από προοδευτικές ιδέες. Προσωπικά, πιστεύω βαθιά στις συγκλίσεις ανθρώπων και φορέων με διαφορετικό υπόβαθρο, με την προϋπόθεση πως όλοι συνεργάζονται για ένα κοινό στόχο. Οι σύγχρονες προκλήσεις απαιτούν τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση προοδευτικών δυνάμεων, οπότε δεν μου φαίνεται αντιφατικό άνθρωποι από διαφορετικά περιβάλλοντα να συμπορεύονται. Το ζητούμενο είναι μέσα από το γόνιμο διάλογο να βρίσκουμε κοινό έδαφος για το μέλλον. Είμαι υποψήφιος στις ευρωεκλογές και διεκδικώ την ψήφο των συμπολιτών μου, έχοντας στις αποσκευές μου την πολυετή συμμετοχή μου στα κοινά και την ενεργή συμμετοχή μου στην κοινωνία των πολιτών. Βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικά κομβικό σημείο της Ιστορίας, για το λόγο αυτό, θεωρώ ότι οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες σε μία τόση κρίσιμη στιγμή για το μέλλον της ΕΕ, δε συνάδουν με την κορυφαία δημοκρατική της διαδικασία. Στον αγώνα εναντίον του συντηρητισμού, της οπισθοδρόμησης, του ατομισμού και του ακραίου νεοφιλελευθερισμού δεν περισσεύει κανείς.

Είστε ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά, έναν από τους μεγαλύτερους Δήμους της χώρας. Αυτά τα χρόνια συμμετοχής στα κοινά, έχετε αντιληφθεί τι φταίει και συνεχώς, αν και αλλάζουμε τους νόμους πλαίσιο που διέπουν τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης («Καποδίστριας», «Καλλικράτης» και τώρα «Κλεισθένης Ι»), τα αποτελέσματα δεν δικαιώνουν τα όποια διαφορετικά μέτρα λαμβάνονται;

Η εμπειρία μου στην τοπική αυτοδιοίκηση τα τελευταία 5 χρόνια μου έδειξε πόσο δύσκολη και πολύπλοκη μπορεί να είναι η άσκηση διοίκησης στην Ελλάδα. Για να δημιουργήσεις κάτι πρέπει να ξεπεράσεις πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια. Πιστεύω ότι η έμφαση στα μετρήσιμα αποτελέσματα μπορεί να είναι οδηγός για ένα πιο ευέλικτο θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει στην αυτοδιοίκηση περισσότερες δυνατότητες άντλησης πόρων και σχεδιασμού για την τοπική οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών. Έχουν γίνει αρκετά βήματα τα τελευταία χρόνια αλλά χρειάζονται ακόμη να γίνουν πολλά. Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει θετική συμβολή σε αυτό το ζήτημα. Μέσα από την εμπειρία μου στον Δήμο Πειραιά, είδα στην πράξη τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αλλά και να εργαστούμε μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να δημιουργήσουμε ευκαιρίες και ανάπτυξη στον τόπο μας. 

Στην αρχική σελίδα του ιστότοπου petrtoskokkalis.com διαβάζουμε: «Σε έναν Κόσμο που αλλάζει ραγδαία και βρίσκεται αντιμέτωπος με την κλιματική αλλαγή και την εξάντληση των φυσικών πόρων, την εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων και την ύπαρξη ακραίων ανισοτήτων, αποτελεί υποχρέωση όλων μας να αναλάβουμε δράση.» Τυχόν εκλογή σας θα σημάνει άμεση ενασχόληση και παρεμβάσεις σε αυτό τον τομέα στο Ευρωκοινοβούλιο;

Ασφαλώς, αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που κατέρχομαι στις Ευρωεκλογές και διεκδικώ την ψήφο των συμπολιτών μου. Η αλήθεια είναι πως η ΕΕ δεν έχει καταφέρει να αναδείξει τη θετική επίδρασή της στη ζωή των πολιτών. Αντιθέτως, τόσο το έλλειμμα δημοκρατίας στη θεσμική της οργάνωση, όσο και οι σκληρές πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν με αυταρχικό τρόπο λόγω της στρεβλής αρχιτεκτονικής του ευρώ έχουν δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα της ΕΕ στα μάτια των πολιτών. Εμείς, ως κίνηση πολιτών «Κόσμος», οραματιζόμαστε ένα μέλλον βιώσιμης ανάπτυξης και προόδου, νέων τεχνολογιών και νεοφυών επιχειρήσεων, συνεργασίας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης, ένα μέλλον που θα θωρακίσει την αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους, θα παλέψει για την ενιαία θεσμική οργάνωση και κοινή οικονομική διαχείριση στην ευρωζώνη, ένα μέλλον που θα συμβάλλει στην αποτροπή της κλιματικής κρίσης.

Δώσατε δυναμικό «παρών» στην ανθρωπιστική υποστήριξη υποδοχής του μεγάλου προσφυγικού κύματος τη διετία 2015-2016. Είστε γνώστης της κατάστασης τότε αλλά και σήμερα των όσων συμβαίνουν, ιδιαίτερα στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου (η Σάμος «πρωταγωνιστεί», δυστυχώς, τους τελευταίους μήνες), και τα όσα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε εμείς ως κάτοικοι ακριτικών περιοχών. Το ερώτημα είναι αν σε μια Ευρώπη, που το ένα κράτος-μέλος μετά το άλλο κλείνει σύνορα και συντάσσει νόμους κατά των μεταναστών, εμείς γιατί πρέπει να σηκώνουμε το βάρος. Να το θέσω λίγο λαϊκά. Εμείς τη «βρώμικη δουλειά» και οι υπόλοιποι να σφυρίζουν αδιάφορα. Με αυτά τα δεδομένα η αλληλεγγύη στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, όπως αποκαλείται η Ευρωπαϊκή Ένωση, ακούγεται ως... ανέκδοτο.

Είναι γεγονός πως θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη και πιο ουσιαστική συμμετοχή της Ευρώπης στο προσφυγικό και όχι να παρατηρούνται οξύμωρα φαινόμενα όπως το να είναι κυρίαρχο θέμα η προσφυγική κρίση σε χώρες που δεν φιλοξενούν καν πρόσφυγες. Η Ελλάδα αδυνατεί να διαχειριστεί την κατάσταση μόνη της. Στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, που καλούνται να ανταποκριθούν την πρώτη υποδοχή των ανθρώπων αυτών, τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι δυσανάλογα πολλά και χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Ωστόσο, πιστεύω ότι το θέμα του προσφυγικού μπορεί να απαντηθεί μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ελλάδα εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης πρέπει να έχει λόγο στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής. Τα τελευταία χρόνια και ιδίως μετά το 2015, παρατηρούμε ότι υπάρχουν ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που βλέπουν τους ανθρώπους ως εμπορεύματα, εργαλειοποιώντας τον φόβο και επενδύοντας στη ρητορική του μίσους. Εμείς βρισκόμαστε απέναντί τους και πιστεύουμε σε έναν κόσμο που δεν περισσεύει κανείς. Την ίδια στιγμή βέβαια είναι εξαιρετικά επείγον για την Ευρώπη να επεξεργαστεί μία ρεαλιστική και βιώσιμη πολιτική για το προσφυγικό ζήτημα, με προτεραιότητα την υποστήριξη με πόρους σε περιοχές που επιβαρύνονται περισσότερο. Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα έχουν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση αυτής της στρατηγικής.

Κύριε Κόκκαλη, ολοκληρώνοντας. Παρά τις καμπάνιες πληροφόρησης και ενημέρωσης, παρά τις προσπάθειες να ευαισθητοποιηθούν οι Ευρωπαίοι πολίτες και να συμμετέχουν στη διαδικασία των ευρωεκλογών, εκφράζονται φόβοι, και αυτή τη φορά, ότι θα υπάρξει σεβαστό ποσοστό αποχής των πολιτών από την κάλπη. Γιατί συμβαίνει αυτό, που δεν είναι ελληνικό αλλά και πανευρωπαϊκό φαινόμενο, και ποιο το δικό σας μήνυμα στο γιατί πρέπει να υπάρξει συμμετοχή την Κυριακή της 26ης Μαΐου;

Ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας είναι η αποχή κατά τη γνώμη μου. Κάθε κάλπη είναι σημαντική και απαιτεί τη μαζική συμμετοχή των συμπολιτών μας, ώστε να διαμορφώσουν με την ψήφο τους τις τοπικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή μας Δημοκρατία. Πρέπει να καταλάβουμε πως οι ευρωπαϊκές κοινωνίες βρίσκονται στο πιο καθοριστικό σταυροδρόμι στη σύγχρονη ιστορία της ΕΕ. Αυτή τη στιγμή διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών μας, των εγγονιών μας και της αξιοπρέπειάς μας ως μια γενιά ανθρώπων, οι οποίοι μπορούσαν να σώσουν τον κόσμο και δεν το έκαναν. Το μέλλον είναι ήδη εδώ και μας αφορά όλους.