Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου & Ικαρίας επί τη ευκαιρία της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων

Ἀγαπητά μου παιδιά, Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἀπό τόν Θεό ἄρχοντας, περιεβλήθη μέ δόξα καί τιμή, εἶναι ὁ τιμημένος βασιλιάς τῆς ὁρατῆς κτίσεως. Πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» καί μέ προορισμό νά ὁμοιάσει μέ τό Θεό. Δέν τό κατενόησε ὅμως αὐτό. Ἔπεσε, ὑποβίβασε τόν ἑαυτό του στό ἐπίπεδο τῶν ἀνοήτων καί ἀλόγων κτηνῶν καί ὁμοίασε πρός αὐτά. (Ψαλμ., Μη’ [48] 13,21).

Ὁ Θεός ὅμως δέν ἐγκατέλειψε τό πλάσμα τῶν χειρῶν Του. Γιά νά τό σώσει ἀπό τήν ἁμαρτία, τήν φθορά καί τόν θάνατο, «ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Πῆρε τήν πεσμένη φύση μας γιά νά τήν ἀνεβάσει ἀπό τό σκοτεινό καταφύγιο τοῦ Ἅδου στά ὕψη τοῦ οὑρανοῦ, στόν θρόνο τῆς θεότητος.

Κάθε φορά πού ἔρχονται τά Χριστούγεννα, γιορτάζουμε τό μεγαλύτερο θαῦμα ὅλων τῶν αἰώνων, τό πιό συγκλονιστικό γεγονός τῆς ἱστορίας, τό Μυστήριο τῶν μυστηρίων, πού τό διακηρύττει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καί Εὐαγγελιστής μέσα σέ τέσσερις μόνο λέξεις: «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο» (α΄, 14). Ὁ ὑπερούσιος Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος!

Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὁ Λόγος μετεβλήθη σέ ἄνθρωπο. Ὄχι! Ἀλλά ὅτι ὁ Θεός Λόγος, παραμένοντας Θεός, πῆρε καί τοῦ δούλου τη μορφή. «Ἐγένετο», γράφει ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής, ἔγινε πραγματικά ἄνθρωπος, προσέλαβε πραγματικά τήν ἀνθρώπινη φύση.

Τό ὅτι δέν μετεβλήθη ὁ Θεός Λόγος σέ ἄνθρωπο παύοντας νά εἶναι Θεός, ἀλλά ἔγινε πραγματικός ἄνθρωπος παραμένοντας, συγχρόνως καί Θεός, φαίνεται καθαρά ἀπό τήν συνέχεια τοῦ λόγου τοῦ Εὐαγγελιστόῦ: «καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Ἦρθε, ἔγινε ἄνθρωπος καί κατοίκησε στόν κόσμο μας ὡς ἕνας ἀπό μᾶς. Ἄνθρωπο ἔβλεπαν οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἀκόλουθοί Του, οἱ ἀκροατές Του. Ἀλλά δέν ἦταν μόνο ἄνθρωπος. Ἦταν ταυτόχρονα καί Θεός. Σ’ αὐτόν τόν Θεάνθρωπο, πού γεννιέται στή Βηθλεέμ, ἔχει ἑνωθεῖ ἡ θεία μέ τήν ἀνθρώπινη φύση καί μέσα Του κατοικεῖ «πᾶν τό πλήρωμα τῆς Θεότητος», ὁλόκληρη ἡ θεότητα, ὅπως διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Κολασ. Β’,9). Αὐτό τό θεῖο βρέφος εἶναι ὁ ἄπειρος καί παντοδύναμος Θεός! Αὐτή εἶναι ἡ πίστη μας, πού ἐνώπιόν της παραλύει, σαστίζει καί τρέμει ἡ σκέψη μας, ἰλιγγιᾶ ὁ νοῦς καί ἀνακαινίζεται ὅλη ἡ ὑπαρξή μας.

Ὁ Θεός γιά νά ἀναστήσει τήν πεσμένη φύση μας, τήν ἀναλαμβάνει στους ὤμους Του. Αὐτή τήν ταπεινωμένη, τή φθαρτή καί θνητή φύση προσλαμβάνει ὁ Θεός Λόγος καί ἑνώνεται μέ αὐτήν. Θαυμαστή ἡ συγκατάβασή Του! Ἀπέραντη ἡ ἀγάπη Του!

«Ἔσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Γιά νά μή εἰναι ἀπόμακρος. Γιά νά μποροῦμε νά διαλεχθοῦμε καί νά συναναστραφοῦμε μαζί Του μέ ἀνεση καί οἰκειότητα πολλή.

Πῆρε τήν ἀνθρώπινη φύση, ὄχι γιά νά τήν ἀφήσει πάλι, ἀλλά γιά νά τή φέρει πάντοτε ἀχώριστη μέ τή θεία Του φύση. Ἔγινε ἄνθρωπος ὁ Θεός Λόγος καί ποτέ δέν θα παύσει νά εἶναι ὁ Θεάνθρωπος. Πῆρε τη ἀνθρώπινη φύση μας καί μ’ αὐτήν ἑνωμένος ἀνελήφθη στούς Οὐρανούς καἰ ἐκάθισε στά δεξιά τοῦ Πατρός, στό θρόνο τῆς θεότητος, καί ὡς Θεάνθρωπος προσκυνεῖται ἀπό τίς στρατιές τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων.

Ποίος λόγος, ποιά διάνοια μπορεῖ νά παραστήσει τήν τόση τιμή, «τήν ὄντως ὑπερφυῆ καί φρικτή῾ πού ἔγινε στό γένος τῶν ἀνθρώπων! Κανείς πουθενά, οὔτε στόν Οὐρανό οὔτε στή γῆ, μπορεῖ νά μιλήσει ἄξια γι’ αὐτή τήν τιμή, κανείς ἄγγελος καί κανείς ἀρχάγγελος. Τέτοια εἶναι τά «κατορθώματα» τοῦ Θεοῦ καί τόσο μεγάλες καί ὑπερφυεῖς οἱ εὐεργεσίες Του, ὥστε ἡ ἀκριβής διήγησή τους να ὑπερβαίνει ὄχι μόνο τήν ἀνθρώπινη γλώσσα, ἀλλά καί τήν δύναμη τήν ἀγγελική. (PG 59,80).

Άγαπητά μου παιδιά,

Ἄς θαυμάσουμε τό ἔργο τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας καί ἄς τόν δοξάσουμε, ὅπως τονίζει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «μή διά τῶν ρημάτων μόνον, ἀλλά πολλῷ μᾶλλον διά τῶν πραγμάτων», ὄχι μόνο μετά λόγια μας, ἀλλά πολύ περισσότερο μέ τίς πράξεις μας, μέ τήν κατά τό ἅγιο θέλημά Του ζωή μας, γιά νά ἀπολαύσουμε ὅσα μᾶς ἐξασφάλισε στήν παρούσα ζωή καί ὅσα μᾶς ἐτοιμάζει γιά τήν μέλλουσα Βασιλεία Του μέ τήν ταπεινή ἔλευσή Του στόν σκοτισμένο κόσμο μας.

Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα!

Μετά τῆς ἐν Χριστῷ Τεχθέντι ἀγάπης καί ἐνθέρμων πατρικῶν εὐχῶν

Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ