Ημέρωνε άχραντη τη νύχτα και τα φάδια της
Κι απόδιωχνε τα ξωτικά σε δάση και φαράγγια...
Ω! Αυτά τα Αυγουστιάτικα φεγγάρια στη Σάμο...
Κι απόδιωχνε τα ξωτικά σε δάση και φαράγγια...
Ω! Αυτά τα Αυγουστιάτικα φεγγάρια στη Σάμο...
Στον Κέρκη, στον Καρβούνη και στους λόφους...
Σε αγρυπνίες μυστικές στα δώματα των παραδείσων
Μες στις σπηλιές και στ’ ακροούρανα του τόπου...
Κι ως γέρνει ο Αυγερινός στην κλίνη των αιθέρων
Κι αχνοχαράζει η Αυγή μες απ’ τα κύματα
Να ξεκινάς, όλος Ζωή για την καινούρια μέρα,
Για τα χωράφια, τ’ αμπέλια και τα λιοχτήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου