Πιο συγκεκριμένα, οι ήρωες και οι θεματικές του Καμπανέλλη αναμειγνύονται με πραγματικές αφηγήσεις και στοιχεία που συλλέγονται με επιτόπια έρευνα από τα μέλη της δημιουργικής ομάδας του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ, που παρουσιάζουν μια υβριδική σκηνική σύνθεση σε συνεργασία νησιώτες μουσικούς. Με αυτόν τον τρόπο, δημιουργείται ένας συμβολικός τόπος διαπραγμάτευσης των επιπτώσεων της τουριστικής ανάπτυξης, τόσο μέσα από την αντιπαραβολή των διαφορετικών εμπλεκόμενων οικονομικών συμφερόντων, ατομικών και συλλογικών όσο και αναδεικνύοντας τα ηθικά και δεοντολογικά ερωτήματα που προκύπτουν από τα παραπάνω, με έμφαση στην ανάπτυξη βιώσιμων δεσμών εντός της κοινότητας.
Στην σκηνή, λοιπόν, τοποθετούνται σκηνικοί δείκτες της “Αυλής” του Καμπανέλλη που εγγράφονται σε έναν επιδαπέδιο χάρτη του νησιού, όπου προσκαλούνται τόσο όλα τα μέλη της δημιουργικής ομάδας, χωρίς επιμέρους διαχωρισμούς ως προς τις ιδιότητες (σκηνοθέτη, ηθοποιού, σκηνογράφου, φωτιστή κλπ) όσο και νησιώτες προερχόμενοι από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, με την “Αυλή των θαυμάτων” να λειτουργεί ως καμβάς ανθρωπίνων χαρακτήρων και των πολύπλοκων σχέσεων που αναπτύσσουν μεταξύ τους, με δεδομένη την συγκατοίκησή τους στο περιβάλλον της αυλής. Μέσα από την σύγκριση, των διαφορετικών εποχών (δεκαετίες του 1950 και 2020), μοντέλων ζωής (βλ. πόλη - ύπαιθρος) και συνθηκών που οδηγούν σε μεταβατικές φάσεις (βλ. εμφύλιος - οικονομική κρίση), αναζητούνται οι ομοιότητες στις ανθρώπινες αντιδράσεις (ελπίδα, μοναξιά, αισιοδοξία, απογοήτευση, αλλαγή, μετανάστευση, αλληλεγγύη), καθιστώντας το έργο του Καμπανέλλη έναν άτυπο οδηγό κατανόησης των συγκρούσεων και γόνιμης αντιμετώπισής τους.
Στην σκηνή, λοιπόν, τοποθετούνται σκηνικοί δείκτες της “Αυλής” του Καμπανέλλη που εγγράφονται σε έναν επιδαπέδιο χάρτη του νησιού, όπου προσκαλούνται τόσο όλα τα μέλη της δημιουργικής ομάδας, χωρίς επιμέρους διαχωρισμούς ως προς τις ιδιότητες (σκηνοθέτη, ηθοποιού, σκηνογράφου, φωτιστή κλπ) όσο και νησιώτες προερχόμενοι από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, με την “Αυλή των θαυμάτων” να λειτουργεί ως καμβάς ανθρωπίνων χαρακτήρων και των πολύπλοκων σχέσεων που αναπτύσσουν μεταξύ τους, με δεδομένη την συγκατοίκησή τους στο περιβάλλον της αυλής. Μέσα από την σύγκριση, των διαφορετικών εποχών (δεκαετίες του 1950 και 2020), μοντέλων ζωής (βλ. πόλη - ύπαιθρος) και συνθηκών που οδηγούν σε μεταβατικές φάσεις (βλ. εμφύλιος - οικονομική κρίση), αναζητούνται οι ομοιότητες στις ανθρώπινες αντιδράσεις (ελπίδα, μοναξιά, αισιοδοξία, απογοήτευση, αλλαγή, μετανάστευση, αλληλεγγύη), καθιστώντας το έργο του Καμπανέλλη έναν άτυπο οδηγό κατανόησης των συγκρούσεων και γόνιμης αντιμετώπισής τους.
Στόχος είναι η συλλογική διαπραγμάτευση των ανισοτήτων μέσα από τα εργαλεία και τις μεθόδους του θεάτρου - ντοκουμέντου, είδος στο οποίο ειδικεύεται τα τελευταία χρόνια η δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ, μια πολύτιμη διαδικασία για την σύσφιξη των σχέσεων μέσα σε μια κοινότητα που βρίσκεται υπό μετάβαση.
Η παράσταση παρουσιάζεται στο πλαίσιο του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» που υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Αρχαίο Θέατρο Πυθαγορείου Σάμου, 9 και 10 Ιουλίου 2024, με δωρεάν είσοδο (κατόπιν προκρατήσεως)
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Θανάσης Κριτσάκης - Δημήτρης Μπαμπίλης
Δραματουργία: η δημιουργική ομάδα του ΑΠΑΡÄΜΙΛΛΟΝ
Συνεργάτης Έρευνας: Φιλίππα Καραμολέγκου
Σκηνικά - Κοστούμια: Δάφνη Αηδόνη
Βοηθός σκηνογράφου: Χριστοφίλη Κοντολέφα
Φωτισμοί: Ελένη Χούμου
Οργάνωση Παραγωγής: Κατερίνα Κούρτη
Εμφανίζονται:
Δάφνη Αηδόνη, Ειρήνη Κυριακού, Θανάσης Κριτσάκης, Δήμητρα Λούπη, Δημήτρης Μπαμπίλης, Ελένη Χούμου και νησιώτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου