Ηρώ Παπαμόσχου, Ένας γάιδαρος που τον λένε Ισίδωρο, Κέδρος 2023 - Γράφει ο Χρίστος Λάνδρος

Πριν από λίγες μέρες παρακολουθήσαμε στην κρατική τηλεόραση την εκπομπή «Πλάνα με ουρά» που οργάνωσε και επιμελήθηκε η συμπατριώτισσα δημοσιογράφος Τασούλα Επτακοίλη. Θέμα της η αγάπη στα ζώα, η προστασία τους, η φροντίδα τους σε οργανωμένα καταφύγια που υπάρχουν και στη Σάμο. Συγχαρητήρια στους συντελεστές της σειράς που ενισχύει τη φιλοζωία ως στοιχείο πολιτισμού και ανθρωπισμού. Γιατί όποιος αγαπά τα ζώα, σέβεται και το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Μια έμπρακτη, λοιπόν, απόδειξη φιλοζωίας που συγκινεί ιδιαίτερα την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια, είναι η «γαϊδουροχώρα» της Τατιάνας Παπαμόσχου στο Κορωπί της Αττικής. Την ιστορία του πρώτου ή μάλλον ενός από τους πρώτους ήρωες αυτής της χώρας την εξιστορεί με εντυπωσιακό και παραστατικό τρόπο η μητέρα της Ηρώ Παπαμόσχου σε μικρό βιβλίο για παιδιά με τίτλο «Ένας γάιδαρος που τον έλεγαν Ισίδωρο».

Η Ηρώ Παπαμόσχου, καταξιωμένη συγγραφέας και αγαπητή σε μικρούς και μεγάλους αναγνώστες αφηγείται την περιπέτεια ενός γαϊδάρου που ακούει στο όνομα Ισίδωρος, Ισιντόρ για την ακρίβεια, αφού προέρχεται από τη Γαλλία και του αφεντικού του παπά Λισιέν, Λουκιανού ελληνιστί. Ο Ισίδωρος έχει όλα τα χαρακτηριστικά του είδους του, προπάντων όμως σοφία, εξυπνάδα και υπομονή. Πολλοί ομολογούν πως τα υπομονετικά αυτά ζώα που συντροφεύουν επί αιώνες τους ανθρώπους και τους εξυπηρετούν αγόγγυστα είναι εκείνα που χάραξαν τους βασικούς δρόμους επικοινωνίας σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο παπά Λισιέν αποφασίζει κάποτε να κάμει ένα μεγάλο ταξίδι με τον αγαπημένο του σύντροφο Ισιντόρ στους Αγίους Τόπους. Κάπως σαν εκείνους του παλιούς ήμερους και ευσεβείς προσκυνητές, όχι όμως τους άγριους σκληροτράχηλους σταυροφόρους. Αυτό το ταξίδι ήταν τάμα και όνειρο ζωής. Διά ξηράς και οι δυο τους έφτασαν στην Αθήνα, αλλά εκεί σκάλωσαν, διότι από τον Πειραιά δεν υπήρχε πλοίο για την Παλαιστίνη και ο μόνος τρόπος να ταξιδέψουν ήταν το αεροπλάνο. Στην Αθήνα θα έπρεπε αναγκαστικά οι δρόμοι Λισιέν και Ισιντόρ να χωρίσουν, διότι οι δυσκολίες του ταξιδιού για τον Ισιντόρ ήταν ανυπέρβλητες, λόγω αδειών, εμβολιασμών και λοιπών ποικίλων διαδικασιών που προκύπτουν για την ασφάλεια ζώων και ανθρώπων όταν πρόκειται να ταξιδέψουν. Έτσι ο Ισιντόρ έγινε Ισίδωρος, εξελληνίστηκε, κατέληξε στο κτήμα φιλόζωων και έμαθε τη γλώσσα των κατοίκων της νέας του πατρίδας.

Η ιστορία του γαϊδάρου που αφηγείται η Ηρώ Παπαμόσχου είναι πραγματική. Εντάχθηκε σε ένα νέο φιλόξενο για ζώα περιβάλλον, όπου απολαμβάνει τις φροντίδες των ανθρώπων που επιμελούνται να λείψει τίποτε από τροφή και υγιεινή περίθαλψη των ζώων. Η «γαϊδουροχώρα» της Τατιάνας Παπαμόσχου προσφέρει ήδη πολλά σε παιδιά και σε άτομα με ειδικές ανάγκες που επισκέπτονται το κτήμα στο Κορωπί.

Η Ηρώ Παπαμόσχου προσωποποιώντας το αγαθό ζώο πλάθει ένα πολύ ωραίο ανάγνωσμα από το οποίο αναδύονται αξίες της ζωής, η αγάπη για τα ζώα, η αλληλεγγύη μεταξύ τους, η αγάπη στις τέχνες, στη μουσική, στη γλώσσα, στο διάλογο και σε πολλά ακόμη άλλα που ζωντανεύουν την αφήγηση και προκαλούν το ενδιαφέρον.

Το βιβλίο της με εικονογράφηση της Κάτιας Βαρδουλάκη απευθύνεται σε παιδιά από 7 ετών, αλλά διαβάζεται ευχάριστα και από μεγάλους. Στο τέλος υπό μορφή επιμέτρου περιλαμβάνει σύντομες πληροφορίες για το γαϊδούρι, την ιστορία του την εξημέρωσή του και τις αρετές του. Βέβαια στη γλώσσα μας η έννοια έχει αντιστραφεί, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα. Το σίγουρο είναι πως η πραγματικότητα και τα χαρακτηριστικά του γαϊδουριού διαψεύδουν την διαστρέβλωσή της, γιατί η προσφορά και τα γνωρίσματά του είναι αψευδείς μάρτυρες των αρετών του.

Το ενδιαφέρον αυτό βιβλιαράκι πέρα από τη ζωντάνια της αφήγησης ενισχύει και τη φιλοζωία, μια και, όπως σημειώνει η συγγραφέας, είναι ζώο «με έντονη προσωπικότητα και καλοσυνάτο χαρακτήρα, παιχνιδιάρικο και όλο περιέργεια και μπορεί να είναι ο πιο τρυφερός φίλος.»

Χρίστος Λάνδρος

Από την έντυπη έκδοση του «Σαμιακού Βήματος»