Μ. Κάρλας |
Ήταν άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα και υψηλούς στόχους που δυστυχώς κρύβονταν ή πολλές φορές χάνονταν μέσα στις πηγαίες και ανεπιτήδευτες ιδιαιτερότητες της συμπεριφοράς του που την μια στιγμή έμοιαζε πρωτόγονη και εριστική και την άλλη είχε την αθωότητα και την γλύκα μικρού παιδιού.
Η σχέση μας στην αρχή της γνωριμίας μας στο Νοσοκομείο ήταν έντονα συγκρουσιακή.
Όταν όμως ήρθε ευλογημένο το πλήρωμα του χρόνου και παραμερίσαμε και οι δυο τις υπαρξιακές και τις οντολογικές μας διαφορές και αφήσαμε να μιλήσει ελεύθερα και να εκφραστεί αφειδώλευτα ό,τι πιο ανθρώπινο και πιο δυνατό είχαμε μέσα μας ζήσαμε την ανείπωτη χαρά μιας εξαίσιας γνωριμίας που μετεξελίχθηκε πολύ γρήγορα σε βαθειά, γνήσια και αμοιβαία αλληλοεκτίμηση και ειλικρινή φιλία.
Καλέ μου φίλε,
Έφυγες για το μεγάλο κι ατέλειωτο ταξείδι αλλά να ξέρεις ότι εκτός από τους δικούς σου ανθρώπους θα σε αποζητούν για συμβουλές οι άνθρωποι που γιάτρεψες τόσα χρόνια με την απέραντη επιστημοσύνη σου και την απλόχερη εκφραστικότητά σου, θα σε ζητούν για καιρό τα βουνά και τ’ ακρογιάλια της Σάμου, τα κρινολούλουδα της Σαμιακής Γης, τ’ αγρίμια και τα πουλιά και η μουσική της Φύσης που την ένιωθες να αναδύεται παρθένα και ακέραια μέσα από τα μουσικά πεταρίσματα και τα τραγούδια των παιδιών της Μουσικής Σχολής «Αρμονία» που τόσο αγάπησες και στήριξες μ' όλη την δύναμή σου.
Καλό σου ταξείδι φίλε Κώστα.
Θα μας λείψεις, θα λείψεις πολύ.
Μανώλης Νικ. Κάρλας
γιατρός»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου