«Έφυγε» ο δημοσιογράφος Γεράσιμος Κοσμάτος (1943-2021) - 59 χρόνια δημοσιογραφικής πορείας και συνεργάτης του «Σαμιακού Βήματος»

«Έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 78 ετών, σήμερα τα ξημερώματα από ανακοπή, ενώ είχε μεταφερθεί στο Νοσοκομείο Σάμου με ενοχλήσεις στην καρδιά τις 2 τελευταίες ημέρες, ο δημοσιογράφος Γεράσιμος Κοσμάτος. Υπηρέτησε ακλόνητα, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, τις αρχές της έντιμης και αντικειμενικής δημοσιογραφίας διατηρώντας στο ακέραιο τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Διετέλεσε πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Καρλοβασίων και επίτιμος πρόεδρος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ένωσης Επαρχιακού Τύπου.

Δεν κατάφερε να συμπληρώσει, όπως ήθελε, τα 60 χρόνια δημοσιογραφικής πορείας στην εφημερίδα «Σαμιακόν Βήμα» που παρέμεινε, μέχρι το πρόσφατο φύλλο της (Σάββατο, 18 Δεκεμβρίου), να υπογράφει κάθε εβδομάδα τη στήλη του: «Ρεπορτάζ από τη Συμπρωτεύουσα», με πλήρη αναφορά στα νέα της ευρύτερης περιοχής του Καρλοβάσου, της Δυτικής Σάμου και του αγαπημένου του τόπου, του Παλαιού Καρλοβάσου όπου διέμενε. Πριν λίγα μόλις φύλλα είχαμε ζητήσει από τον Γεράσιμο να αφηγηθεί με δικά του λόγια την πολύχρονη πορεία του. Με συγκίνηση, όλοι οι συνεργάτες της εφημερίδας, αποχαιρετούμε τον δάσκαλο και φίλο. Αναδημοσιεύουμε το κείμενο της 16ης Οκτωβρίου 2021 που περιγράφει την πορεία του τόσο σε δημοσιογραφικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Η κηδεία του θα τελεσθεί αύριο Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι, στον Ιερό Ναό Γεννήσεως του Χριστού Παλαιού Καρλοβάσου.



«Σύντομη ιστορική αναδρομή
Εξηντάχρονη δημοσιογραφική πορεία και κοινωνική δράση του δημοσιογράφου Γεράσιμου Κοσμάτου, 1962-2021/ 59 χρόνια

Επειδή τα χρόνια περνάνε και η υγεία δεν είναι αυτή που θα έπρεπε, θεώρησα καθήκον μου, χωρίς να θεωρηθεί αυτοπροβολή και με εκδοτική και διευθυντική άδεια, να δημοσιεύσω εν συντομία την πορεία μου, γιατί μια διαδρομή εξήντα περίπου ετών είναι αδύνατον να χωρέσει στον περιορισμένο χώρο της στήλης μου. Γι` αυτό και προτίμησα μια σύντομη αναδρομή, απλά για ενημέρωση του αναγνωστικού μας κοινού το οποίο θέλω θερμά να ευχαριστήσω για την αγάπη και εμπιστοσύνη του όλα αυτά τα χρόνια. Εξυπακούεται ότι τα αισθήματα αγάπης και εκτίμησης είναι αμοιβαία. Ευγνώμονες ευχαριστίες.

Τον Σεπτέμβριο του 2022 θα συμπληρώσουμε εξήντα χρόνια συνεχούς δημοσιογραφικής παρουσίας στη Σάμο και ειδικότερα στην συμπρωτεύουσα, το Καρλόβασι. Νομιμοποιούμαι, πιστεύω, και με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη του «Σαμιακού Βήματος», αγαπητού μου κ. Δημήτριου Κασμιρλή και του εκλεκτού συναδέλφου, διευθυντή της εφημερίδας, κ. Μάνου Στεφανάκη, να αναφερθώ όσο γίνεται περιληπτικά, για οικονομία χώρου, σε αυτή την εξηντάχρονη σχεδόν πορεία μου στο χώρο των ΜΜΕ (έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου).

Αρχές Σεπτέμβρη του 1962, ο φίλος μου Παλαιοκαρλοβασίτης και τότε ναυτικός πράκτορας Πειραιά Κώστας Κοντοβίλης, μου πρότεινε να έχω την πρώτη συνεργασία με την καλή εφημερίδα που εξέδιδε ο κ. Νίκος Κουλουλίας «Ικαροσαμιακοί Καιροί». Την πρόταση αποδέχτηκα ασμένως και ευχαρίστως γιατί, αν και αφιλοκερδώς, ήταν κάτι που μου άρεσε και ήταν διακαής μου πόθος, από πολύ μικρός ακόμη.

Στη συνέχεια, συνεργάστηκα με την εφημερίδας της ΚΕΤΑΣ (Κοινωφελής Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης Σάμου) «ΣΑΜΟΣ». Μετά από αυτές τις πρώτες μου και γόνιμες συνεργασίες ήρθε η μεγάλη στιγμή για μένα που ήταν η πρόταση για συνεργασία του «πρύτανη» της δημοσιογραφίας στο νησί μας, αείμνηστου Κωνσταντίνου Δούκα, το 1968, εκδότη της αρχαιότερης και εγκυρότερης εφημερίδας «Σαμιακόν Βήμα».

Περιχαρής αποδέχτηκα την τιμητική για μένα πρόταση και ευχαρίστησα θερμά το μεγάλο δάσκαλο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Θα πρέπει να τονίσω ότι το «Σ.Β.», σταθερά διατηρούσε την πρώτη θέση στην κυκλοφορία την οποία διατηρεί και σήμερα εν έτει 2021 που έχει μείνει η μοναδική εφημερίδα που εκδίδεται στο νησί.

Ο Κωνσταντίνος Δούκας, ήταν γιος του σοφού της τότε εποχής, ακέραιου και ασυμβίβαστου δημοσιογράφου Μιχαήλ Α. Δούκα, προπάππου του επίσης σωστού δημοσιογράφου του «Σαμιακού Τύπου», Κώστα Δούκα, φίλου αγαπητού και εκλεκτού πρώην συνεργάτη.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε την ιστορική αναφορά για τον Μιχάλη Δούκα. Το 1897 αναφέρεται πως το Ηγεμονικό Τυπογραφείο λειτουργούσε με ατμό. Αργότερα, τη διεύθυνση ανέλαβε ο Μιχαήλ Α. Δούκας, ο οποίος δούλεψε με ευσυνειδησία κα έγινε πιο αποδοτικό. Εδώ αξίζει να παραθέσω ένα μικρό απόσπασμα από το σχόλιο του Φωκίωνα Πανά που έγραψε στο φύλλο 138/1897, της εφημερίδας «Ευνομία», αναφέροντας τα εξής για τον Μιχάλη Δούκα: «Είχε τοσούτο παραδεδομένην την ψυχήν του εις το έργον του, τοσούτο εμεθύσκετο εις την εκτέλεσιν του ευγενούς του καθήκοντος, ώστε βαρύτατον ράπισμα, εις την ψυχή του, θα ήτο παν θέμα αλλότριον προς το έργον του, απαράλλακτα όπως οξύαιχμον βέλος ήθελεν είσθαι εις την καρδίαν ποιητού, αν κατά την στιγμήν των υψηλότερων εμπνεύσεών του ενεφανίζετο προ αυτού ακριτόμυθος, φλύαρος, βλακωδώς διακόπτων την αιθέριον πτήσιν του».

Δυστυχώς, όμως, όπως και ο Φωκίων Δημητριάδης που τόσα πολλά πρόσφερε στον τόπο, πέθανε πάμπτωχος σε ένα ερειπωμένο σπίτι, έτσι και ο Μιχαήλ Δούκας, έμεινε στο δρόμο χωρίς σύνταξη, χωρίς άλλους πόρους οικονομικούς σαν άχρηστο αντικείμενο. Του έμειναν δηλαδή οι ευχαριστίες και οι ηθικές αμοιβές… ως συνήθως. Ο αείμνηστος Μιχαήλ Δούκας ήταν το πηδάλιο του «Σ.Β.» από το 1916 έως το 1932. Τον διαδέχτηκε ο επίσης αείμνηστος υιός του Κωνσταντίνος Δούκας (1932-1970), ο οποίος παρέδωσε τη σκυτάλη στον αείμνηστο γιο του Μιχαήλ Κ. Δούκα (1970-1997). Τελευταίος εκδότης διευθυντής από την ιστορική οικογένεια στο χώρο της σαμιακής δημοσιογραφίας ήταν ο σεμνός και αθόρυβος συνάδελφος Κώστας Μ. Δούκας από το 1997 έως το 2007 οπότε και μεταβιβάστηκε η ιστορική αυτή εφημερίδα στον ευπατρίδη, φιλοπρόοδο συμπατριώτη μας, αγαπητό κ. Δημήτριο Κασμιρλή, ο οποίος συνεχίζει την καλή παράδοση στο χώρο του έντυπου Τύπου, με διευθυντή τον αξιόλογο, έμπειρο και έντιμο συνάδελφο Μάνο Στεφανάκη, με τους οποίους μέχρι σήμερα διατηρώ γόνιμη και επωφελή συνεργασία με συναδελφικό πνεύμα και αλληλοκατανόηση.

Εγώ συνέχισα τη συνεργασία μου με το «Σ.Β.», ύστερα από πρόσκληση του κ. Δημήτρη Κασμιρλή, και συνεχίζω. Παράλληλα, συνεργάστηκα για λίγο χρονικό διάστημα με την πολύ καλή εφημερίδα «ΣΑΜΙΑΚΗ», μετά από επιθυμία του αείμνηστου εκδότη και εκλεκτού συναδέλφου Νάσου Γιαννουλόπουλου που ο πρόωρος θάνατός του άφησε μεγάλο κενό στα ΜΜΕ. Στα σχεδόν εξήντα χρόνια της δημοσιογραφικής μου παρουσίας συνεργάστηκα: από το 1975 έως το 1982 με την Ελληνική Ραδιοφωνία-Τηλεόραση που δυστυχώς λόγω των πολιτικών μου θέσεων, το τότε ισχυρό ΠΑΣΟΚ με απέλυσε, χωρίς καμία έγγραφη ειδοποίηση. Επίσης είχα συνεργασία με τον τότε τηλεοπτικό σταθμό «Αρχιπέλαγος» και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς «ΤOP FM 102,4», «PLUS FM 89,4» και «2000 FM» καθώς και με τον ραδιοφωνικό σταθμό Κρήτης.

Τέλος, είχα συνεργασία με τις αθηναϊκές εφημερίδες «Μεσημβρινή» και «Ειδήσεις».

Είμαι τακτικό μέλος της Ένωσης Συντακτών Επαρχιακού Τύπου από το 1980. Οι συνάδελφοί μου από το 1985 έως και το 2013 με τίμησαν με την ψήφο τους και με εξέλεγαν πρόεδρο Πειθαρχικού Συμβουλίου, αξίωμα που διατήρησα περισσότερο από 30 συναπτά έτη. Τέλος είμαι πρώην μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εντύπου και Ηλεκτρονικού Τύπου.

Συμμετείχα ενεργά σε περίπου τριάντα πανελλήνια και διεθνή δημοσιογραφικά συνέδρια , στα περισσότερα των οποίων είχα οριστεί εισηγητής σε θέματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, πολιτισμού, θρησκείας, ιστορίας του Σαμιακού Τύπου, προβλήματα των Περιφερειακών Μέσων Ενημέρωσης κτλ.

Αποκλειστικές συνεντεύξεις μου είχαν παραχωρήσει, μεταξύ άλλων, οι αείμνηστοι πρωθυπουργοί Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Ράλλης, Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης καθώς και οι αείμνηστοι πολιτικοί αρχηγοί Ηλίας Ηλιού, Χαρίλαος Φλωράκης, Γιάννης Ζίγδης, Λεωνίδας Καραμανλής καθώς και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Ακόμη πάρα πολλοί υπουργοί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, βουλευτές όλων των κομμάτων, νομάρχες, δήμαρχοι, περιφερειάρχες και πολλοί άλλοι που αν επιχειρήσω να τους αναφέρω ονομαστικά δεν θα επαρκέσει ο δισέλιδος χώρος του «Σ.Β.» που ευγενώς μας έχει παραχωρηθεί από τον εκδότη και διευθυντή του. Θα αναφέρω όμως κάποιους κορυφαίους συνθέτες και καλλιτέχνες που απάντησαν στα ερωτήματά μας όπως οι: Μίκης Θεοδωράκης, Μίμης Πλέσσας, Χρήστος Νικολόπουλος, Γρηγόρης Μπιθικώτσης αλλά και η κόρη του Άννα Μπιθικώτση και άλλοι όπως και πολλά γνωστά ονόματα της υποκριτικής τέχνης.

Παραλείψαμε να αναφέρουμε τις συνεντεύξεις – ευλογία που πετύχαμε να μας παραχωρήσουν οι Μακαριστοί Αρχιεπίσκοποι Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ και Χριστόδουλος, ο εν ζωή κ.κ. Ιερώνυμος, ο Αρχιεπίσκοπος Πολωνίας κ.κ. Σάββας, οι Μητροπολίτες Πειραιώς κ.κ. Καλλίνικος, Δημητριάδος κ.κ. Ιγνάτιος, Κορινθίου κ.κ. Χρυσόστομος και Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαος καθώς και πολλοί επίσκοποι.

Η τηλεοπτική μου εκπομπή «Μιλήστε Ελεύθερα» της ΣΑ.Τ. έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς προσωπικότητες του Νομού μας, βουλευτές, νομάρχες, δημάρχους, πρώην και νυν, αντιπεριφερειάρχες, περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους, πρόεδρους δημοτικών κοινοτήτων και τοπικών, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, καλλιτέχνες, προέδρους φορέων, του ΔΟΠΠΟΝΑΣ, της Σαμιακής Αρωγής, σαμιακών οργανώσεων και άλλων τοπικών φορέων. Σήμερα, έχω διακόψει την συνεργασία μου με την ΣΑ.Τ. γιατί έτσι έπρεπε…

Ασκώντας, όπως προανέφερα, το λειτούργημα του δημοσιογράφους στον ακριτικό μας νομό επί σχεδόν έξι δεκαετίες, έχω βιώσει τα τοπικά προβλήματα αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο επαρχιακός Τύπος, τα οποία δυστυχώς παραμένουν και οι απαιτήσεις πολλαπλασιάζονται. Για την προβολή και επίλυσή τους έχω ξοδέψει πολλά κιλά μελάνι και μέχρι σήμερα αγωνίζομαι για αυτά. Δεν θα ήταν υπερβολή να έλεγα ότι αισθάνομαι ηθική ικανοποίηση γιατί πολλά από αυτά για τα οποία αγωνίστηκα, υλοποιήθηκαν όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, κοντά στον αείμνηστο δήμαρχο και πρύτανη της τοπικής αυτοδιοίκησης Βαγγέλη Σιδηρουργό, το Κέντρο Υγείας, το Λιμάνι, οι αντικαταστάσεις υδρευτικών δικτύων και αποχετευτικών, ο βιολογικός καθαρισμός, το νέο Γυμνάσιο, διανοίξεις αγροτικών δρόμων και αποκαταστάσεις βατότητας κ.ά.

Εδώ και χρόνια ο αγώνας μας έχει επικεντρωθεί στην αξιοποίηση των Ιαματικών Πηγών Ποταμίου, ένα καθαρά αναπτυξιακό έργο, στη δημιουργία ελικοδρομίου, στην κατασκευή τελεφερίκ από το Λιμάνι προς την Αγία Τριάδα Παλαιού με παράλληλη αξιοποίηση της περιοχής καθώς και στην καταγραφή των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι τοπικές κοινότητες καθώς και η Δημοτική Κοινότητα Καρλοβασίων.

Δεν αποκρύπτω ότι στα 60 περίπου χρόνια ενασχόλησής μου, σχεδόν αφιλοκερδώς, γεύτηκα και χαρές και πίκρες. Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, καμία αναγνώριση του πολύμοχθου, επίπονου και άχαρου δημοσιογραφικού μου έργου. Οι περισσότεροι δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό, εάν κάποτε γράψεις κάτι που δεν τους προβάλλει ή κατά την γνώμη τους, τους αδικεί. Όταν γράψεις υπέρ τους, όλα είναι μια χαρά…

Η μοναδική μας ηθική ικανοποίηση ήταν η απονομή τιμητικών βραβεύσεων από: την Ένωση Συντακτών Επαρχιακού Τύπου, τους Δήμους Ιστιαίας, Αγίου Κηρύκου, Κορίνθου, Καρλοβασίων, Αθηναίων, τον Εμπορικό Σύλλογο Καρλοβασίων, την Αστυνομική Διεύθυνση Σάμου, το 4ο ΕΤΕΘ, τον Δημοτικό Οργανισμό Άθλησης και Περιβάλλοντος, την Περιηγητική Λέσχη Αθηνών, τις πρώην Νομαρχίες Πειραιώς και Αθηνών και άλλους φορείς.

Σαν ακρίτας δημοσιογράφος, εραστής της ελεύθερης σκέψης, αντιμετώπισα ανέκαθεν την αποστολή μου με υψηλό αίσθημα ευθύνης, υπηρέτησα και συνεχίζω να υπηρετώ την ελευθεροτυπία με αυταπάρνηση, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην βελτίωση της ποιότητας ζωής και της κριτικής σκέψης των συμπολιτών μου και συμπατριωτών μου. Ξένος με τα οποιαδήποτε συμφέροντα, απροσπέλαστος στους εκπροσώπους αυτών των συμφερόντων, δοσμένος με νου και ψυχή στο λειτούργημά μου, πραγματοποίησα την υπέρβαση στη δημοσιογραφία, κέρδισα τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού κοινού και πιστεύω ότι καθιερώθηκα στη συνείδησή τους ως εκφραστής της μέσα από την ελευθεροτυπία της αλήθειας που χτυπά όταν πρέπει και δεν λερώνει ποτέ.

Κλείνοντας το μικρό μου αυτό αφιέρωμα στα σχεδόν εξήντα χρόνια δημοσιογραφίας μου θα τονίσω το θλιβερό φαινόμενο και τεράστιο πρόβλημα που είναι η ανεξέλεγκτη είσοδος, κυρίως στο ραδιόφωνο, ανθρώπων άσχετων με τη δημοσιογραφία. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί σοβαρότατα προβλήματα στην ενημέρωση γιατί οι ευκαιριακοί λίγοι «δημοσιογράφοι» αντί να κρατούν με σεβασμό το καλάμι της δημοσιογραφικής πένας, το χρησιμοποιούν σαν κίνητρο εξουσίας και αντί να βουτούν την πένα στο μυαλό τους, πριν αρχίσουν να γράφουν και να ομιλούν, την βουτούν στη λάσπη και αδίστακτα λεκιάζουν υπολήψεις, λεκιάζουν την ίδια τη δημοσιογραφία. Αντί να κρατούν με ευθύνη το μικρόφωνο στα χέρια τους, το χρησιμοποιούν για να υβρίσουν και να συκοφαντήσουν ή για να εκφράσουν ανεύθυνες απόψεις για σοβαρά θέματα. Έτσι, εν ονόματι της «πληροφόρησης», θίγονται τιμές και υπολήψεις και καταλήγουμε στην παραπληροφόρηση.

Τα χρόνια κυλούν, κάποτε θα εγκαταλείψουμε τη δημοσιογραφία και θα παραδώσουμε τη σκυτάλη σε νέους συναδέλφους, θα φύγουμε όμως με ψηλά το κεφάλι και ήσυχη τη συνείδησή μας ότι τηρήσαμε όσο γίνεται τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Δεν ρίξαμε λάσπη στις υπολήψεις δημοσίων προσώπων αλλά και των εκπροσώπων άλλων φορέων. Δεν υποσκάψαμε τα ηθικά βάθρα της κοινωνίας μας και περισσότερο της νεολαίας μας, με εκτραχηλισμούς και συκοφαντίες και δεν ταυτίσαμε την ελευθεροτυπία με την ασυδοσία.

Τα ρεπορτάζ, οι έρευνες, η αρθογραφία μας, πιστεύω ότι έπαιξαν τεράστιο και επωφελή ρόλο, γιατί υπήρξαμε αντικειμενικοί στην καταγραφή ειδήσεων, εκδηλώσεων και καλόπιστης πάντα κριτικής. Δεν μας κυριάρχησε το τυφλό κομματικό πάθος, ο απύθμενος προσωπικός φθόνος και η αμβλυμμένη τοπική συνείδηση.

Η περαιτέρω πορεία του επαρχιακού Τύπου εξαρτάται από εμάς. Μην σπεύσετε όμως να με χαρακτηρίσετε αιθεροβάμονα. Εξαρτάται από εμάς, κατά το μέρος που αφορά το ήθος και το ύφος με το οποίο ασκούμε τη δημοσιογραφία. Οι περισσότεροι συνάδελφοι δημοσιογράφοι του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, πραγματικοί υπηρέτες της αλήθειας, πιστεύω ότι διαθέτουν και ύφος και ήθος κι ακόμα διαθέτουν αυτό που λέγεται «τσαγανό» και μεράκι αλλά και τεράστια αποθέματα ηθικής, προσόντα που εγγυώνται την αντικειμενική ενημέρωση.

Σήμερα αναγνωρίζεται από όλους γενικά το τεράστιο κοινωνικό έργο των ΜΜΕ, όταν βέβαια η ενημέρωση γίνεται με σεβασμό στον άνθρωπο και τα γεγονότα. Το έργο των ΜΜΕ του ακριτικού νησιού μας είναι ακόμη μεγαλύτερο γιατί, εκτός από το κοινωνικό έργο που επιτελεί δίνοντας την ευκαιρία επικοινωνίας στους ακρίτες της Σάμου, επιτελεί και εθνικό έργο. Είναι η φωνή της νησιώτικης ακριτικής Ελλάδας που διαλαλεί σε όλο τον κόσμο την ελληνικότητα του καταγάλανου Αιγαίου. Αυτή η μεγάλη προσφορά των ΜΜΕ γενικά του Αιγαίου δημιουργεί αντίστοιχη υποχρέωση της πολιτείας να στηρίξει κάθε σοβαρή προσπάθεια ενημέρωσης , να στηρίξει αυτή την μεγάλη προσπάθεια θα λέγαμε των ΜΜΕ γιατί, κατά παράφραση των λόγων του ηγεμόνα της Σάμου, Αριστάρχη: «Πιστεύω ότι αναγνωρίζοντας τας εξ αυτών προκυψαμένας ωφελείας, θέλετε χορηγήσει προθύμως συνδρομή ανάλογον όπως δυνηθούν, διατηρηθούν, εκσυγχρονιστούν και επιτελέσουν έτι μεγαλύτερον έργον».

Τέλος, θέλω να ζητήσω συγγνώμη από όσους τυχόν άδικα στενοχώρησα, χωρίς να είναι στις προθέσεις μου, ίσως από λάθος πληροφόρηση ή από άλλη αιτία.

Θερμά να ευχαριστήσω όλους αυτούς με τους οποίους συνεργάστηκα, εκδότες, διευθυντές εφημερίδων, τοπικών και αθηναϊκών, ραδιοφωνικών σταθμών, τηλεοπτικών σταθμών, τοπικών και την ΕΡΤ, πάνω από όλα όμως τους κατά καιρούς εκδότες της αγαπημένης μου εφημερίδας «Σαμιακόν Βήμα» την οποία με πάθος και αυταπάρνηση υπηρέτησα, ήτοι, κατά χρονολογική σειρά τούς: Κωνσταντίνο Δούκα, Μιχάλη Δούκα καθώς και τον καλό μου φίλο και συνάδελφο Κώστα Μ. Δούκα. Επίσης, την ευπατρίδη σαμιολάτρη, εκδότη Δημήτρη Κασμιρλή και τον εξαίρετο συνάδελφο Μάνο Στεφανάκη, διευθυντή του «Σ.Β.». Η αγάπη τους, η εμπιστοσύνη τους κα ιη ευγένειά τους ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Επίσης, να ευχαριστήσω όλους όσοι με το δικό τους διακριτικό τρόπο συμπαραστάθηκαν με πολλή αγάπη στο δημοσιογραφικό μου έργο, όχι μόνο από τη Σάμο αλλά και από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη αλλά και το πληθωρικότατο αναγνωστικό κοινό του «Σ.Β.» που καθημερινά αυξάνεται.

Τους ευχαριστώ, τους ευγνωμονώ και τους διαβεβαιώ ότι θα πράξω ό,τι είναι δυνατόν για να μην εξανεμίσω αυτή τους την αγάπη, το σεβασμό και την εμπιστοσύνη τους.

Ένα πρόσθετο ευχαριστώ στους εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας μας, κ.κ. Δ. Κασμιρλή και Μ. Στεφανάκη για την ευγενική παραχώρηση αυτού του χώρου του «Σ.Β.» για τη δημοσίευση όλων αυτών στα πλαίσια της συμπλήρωσης σχεδόν 60 ετών δημοσιογραφικής μου παρουσίας στο νησί.

Αντιπροσωπευτικά το κείμενο συνοδεύουν λίγες φωτογραφίες με θρησκευτικούς, πολιτικούς και άλλους ηγέτες της χώρας και του τόπου.»