«ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΦΟΝΙΚΟ ΣΕΙΣΜΟ, ΤΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΙΑ ΚΑΙ Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ!
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως, ένα χρόνο μετά το φονικό σεισμό που χτύπησε το νησί μας, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εγκατάλειψη στις τύχες μας από την κεντρική και την τοπική εξουσία. Τι και αν περηφανεύεται ο πρωθυπουργός για το «επιτυχημένο μοντέλο» αντιμετώπισης των συνεπειών του σεισμού στη Σάμο που θα το επαναλάβει μάλιστα στην πυρόπληκτη Εύβοια και την σεισμόπληκτη Κρήτη! Εμείς γνωρίζουμε την πικρή αλήθεια! Πέρα από τα ψίχουλα που δόθηκαν τους πρώτους μήνες, τίποτε άλλο δεν έχει γίνει! Οι σεισμοπαθείς που φύγανε από τα σπίτια τους περιμένουν την επιδότηση ενοικίου, που τελικά δεν προβλεπόταν για όλους. Οι φάκελοι για την έγκριση των αποζημιώσεων συσσωρεύονται στην υποστελεχωμένη ΔΑΕΦΚ, που εκτός από τη Σάμο έχει αναλάβει την σεισμόπληκτη Λάρισα, την πυρόπληκτη Εύβοια και το Μάτι. Κανένας φάκελος δεν έχει εγκριθεί ακόμη, κανείς δεν έχει πάρει στα χέρια του αποζημίωση. Οι κάτοικοι βρίσκονται σε ομηρία αφού δεν μπορούν να προχωρήσουν σε ΚΑΜΙΑ επισκευή πριν την έγκριση του φακέλου, γιατί διαφορετικά χάνουν την στεγαστική συνδρομή και ακόμη χειρότερα κινδυνεύουν να θεωρηθούν αυθαίρετοι! Εντωμεταξύ τα κτίρια παραμένουν πληγωμένα, ευάλωτα στις καιρικές συνθήκες και έναν ενδεχόμενο σεισμό.
Επιπροσθέτως τα χρήματα που προβλέπονται για την αποκατάσταση των ζημιών ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ! Οι αυξήσεις στα δομικά υλικά του τελευταίου διαστήματος έχουν εκτοξεύσει το κόστος κατασκευής σε αύξηση της τάξης του 20-30%, με στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητήριου. Το χέρι στην τσέπη της λαϊκής οικογένειας πρέπει να μπει βαθιά για να μπορέσει να ξαναστεγαστεί. Σε αυτές τις συνθήκες φτώχειας, ανεργίας και αυξήσεων όλων των ειδών πρώτης ανάγκης, ποιος θα μπορέσει τελικά να αναλάβει το κόστος αυτό;
Ολόκληρες γειτονιές έχουν ακόμη επικίνδυνα ερείπια που δεν έχουν απομακρυνθεί. Η περίπτωση της Παναγίας (Μητρόπολη) είναι η πιο χαρακτηριστική, όπου ενώ αποτελεί το πιο επικίνδυνο κτίριο στην καρδιά του Καρλοβάσου, δεν έχει προχωρήσει απολύτως ΚΑΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ. Και ενώ όλοι ομολογούν ότι η υποστύλωση είναι κατεπείγουσα, η μελέτη αποκατάστασης βρίσκεται κάπου στο δρόμο, η εφαρμογή της μελέτης αποκατάστασης βρίσκεται ακόμη μακρύτερα. Το Καρλόβασι κόπηκε στα δύο και οι περίοικοι ζουν σε συνθήκες καθημερινού κινδύνου, καθημερινής ταλαιπωρίας και χωρίς να έχουν λάβει την παραμικρή αποζημίωση, αφού η περίπτωσή τους δεν έχει καν προβλεφτεί από τους αρμόδιους!
Η Πορφυριάδα λειτουργεί με σκαλωσιές και λαμαρίνες, το δημοτικό Κοντακαιίκων και το Γυμνάσιο Μαραθοκάμπου με container. Και εκεί ακόμη περιμένουν τις μελέτες, σε βάρος των συνθηκών φοίτησης των μικρών μαθητών. Το λιμάνι είναι ρημαγμένο, η Ε.Ο. Καρλοβάσου-Σάμου είναι σχεδόν αποκλεισμένη και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…
Αυτό που βιώνει ο λαός του νησιού είναι πραγματική εγκατάλειψη. Μια εγκατάλειψη που σε συνθήκες πανδημίας γίνεται ακόμη πιο βαριά. Στις πλάτες του λαού που ζει μέσα στη φτώχεια, την ανεργία, τη φοροληστεία, με διαλυμένο σύστημα υγείας, φορτώνεται και το βάρος του να ξαναστήσει μόνος του το ρημαγμένο σπιτικό του. Γιατί ο σεισμός είναι βέβαια φυσικό φαινόμενο, αλλά οι επιπτώσεις του είναι ταξικές. Για τον λαό σημαίνει μεγαλύτερη φτώχεια και καταβύθιση του βιοτικού του επιπέδου.
Χρειάζεται συλλογική πάλη και διεκδίκηση.
ΠΛΗΡΕΙΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΕΝΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΖΗΜΙΩΝ – ΑΣΦΑΛΗ ΚΤΙΡΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου