"Με βαθύτατη οδύνη και πόνο ψυχής κυριολεκτικά συγκλονισμένοι το Δ.Σ. και τα Μέλη του Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης «Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ» θρηνούμε, γιατί αποχωριζόμαστε την αγαπητή μας Πρόεδρο του Συλλόγου, Σταματία.
Και αυτή μας η οδύνη, ο πόνος και ο θρήνος πολλαπλασιάζονται, γιατί δεν μπορούμε να την συνοδεύσουμε στην τελευταία της κατοικία, λόγω της γνωστής ιδιαίτερης κατάστασης που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας.
Όλοι εμείς, αλλά και οι συμπολίτες και συμπατριώτες μας, δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως δεν θα την συναντήσουμε πλέον, ευπρεπή, ευπαρουσίαστη και άψογη στην εμφάνιση, να μας απευθύνει εγκάρδιο και φιλικό χαιρετισμό, διανθισμένο με δαψιλείς φιλοφρονήσεις και λεπτά χαριτολογήματα, που η ευγένεια της ψυχής της χάριζε απλόχερα στον καθένα.
Ιδιαίτερα όμως εμείς, τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ό,τι δεν θα την ιδούμε πια να μοχθεί και να σχεδιάζει ότι καλύτερο για το Σύλλογο και τη Σάμο, γιατί ήταν η ψυχή, η καρδιά και ο νους του Συλλόγου.
Η αείμνηστη Σταματία γεννήθηκε στην ιστορική κωμόπολη των Μυτιληνιών της Σάμου. Με τον αφοσιωμένο σύζυγό της Κωνσταντίνο, τον αγαπημένο της Κώστα, ανώτατο αξιωματικό του στρατού ε.α., επίλεκτο Μέλος του Συλλόγου και ακούραστο συμπαραστάτη στις δύσκολες στιγμές της ζωής της, εδημιούργησαν μία υποδειγματική και αξιοζήλευτη οικογένεια, εσπούδασαν και διαπαιδαγώγησαν με τις ακατάλυτες αξίες και αρχές της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, τα δυο τους παιδιά, την Αλεξάνδρα και τον Λάμπρο, και τα καμάρωσαν μαζί με τις οικογένειές τους ως καταξιωμένα άτομα μέσα στην κοινωνία.
Η προσφιλής μας Σταματία, με την εγκατάστασή της, οικογενειακώς, στη Θεσσαλονίκη, ενεργά συμμετέσχε στην προσπάθεια και άλλων Σαμίων για την ίδρυση, το έτος 1983, του Συλλόγου, του οποίου πρώτος πρόεδρος ήταν ο καθηγητής του Α.Π.Θ. αείμνηστος Αντώνιος Ψιλοβίκος, η ίδια δε από το 2004 και μέχρι σήμερα, ήτοι επί δεκαέξι συναπτά έτη, επάξια κατείχε τη θέση της Προέδρου.
Ως πρόεδρος, κατά γενική ομολογία, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο Σύλλογο, εργάστηκε μεθοδικά και με υπερβάλλοντα ζήλο για την πρόοδο και την καταξίωσή του, ώστε να τον καταστήσει ένα από τους κορυφαίους πολιτιστικούς Συλλόγους της Θεσσαλονίκης.
Και αυτό το επέτυχε κατά τρόπο άριστο, χάρη στην ακάματη και υποδειγματική της εργατικότητα, την έμφυτη ευφράδειά της, την ευρηματικότητα στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων της και την πιστή εφαρμογή τους στην πράξη, καθώς και στην ευχέρεια στη σύναψη διασυλλογικών και διαπροσωπικών συνεργασιών.
Παράλληλα μέσα στην καρδιά της φώλιαζε αστείρευτη και αέναη η αγάπη της για την γενέτειρά της, τους Μυτιληνιούς, και κατ’ επέκταση για το νησί μας, τη Σάμο, η προβολή και προκοπή του οποίου αποτελούσε διαρκή φροντίδα της.
Για το λόγο αυτό και συγκρότησε χορωδία του Συλλόγου, την «ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΑΡΜΟΝΙΑ», επίτευγμα αποκλειστικά δικό της, και με εκδρομές όργωσε κυριολεκτικά τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τα Ιόνια νησιά, για να ακουστεί παντού το όνομα της Σάμου και η Σαμιώτισσα. Μάλιστα σχεδίαζε να οργανώσει εκδρομή και στη Κάτω Ιταλία – τη Μεγάλη Ελλάδα – για να παρουσιάσει η χορωδία το πρόγραμμά της και εκεί, όπου έζησε ο Σάμιος ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, αλλά, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να την πραγματοποιήσει.
Παραλείπουμε να αναπτύξουμε διεξοδικά και τις γνωστές σε όλους μας πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργάνωσε στη Σάμο (Βαθύ, Πυθαγόρειο, Μυτιληνιοί, Μαραθόκαμπος, Καρλόβασι) επ’ ευκαιρία των εκδρομών του Συλλόγου με τη Χορωδία και σε συνεργασία με τον όμιλο ΒΑΛΑΧΤΣΙΑ του Κολχικού, γενέτειρα του ήρωα Μακεδονομάχου ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΑΡΕΤΗ, αλλά και με τη Μικτή χορωδία του Δήμου Καλαμαριάς.
Ως άνθρωπος η αλησμόνητη Σταματία υπήρξε ευσεβής, φιλεκκλήσια και πιστή Χριστιανή, διαπνεόμενη από ένα βαθύ συναίσθημα αγάπης και προσφοράς προς τους συνανθρώπους της, υποδειγματική σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, που έδωσε απλόχερα τη στοργή της και στα εγγόνια της, που την υπεραγαπούσαν και την θαύμαζαν.
Ακόμη υπήρξε κοινωνική και ευπροσήγορη, ήρεμη και νουνεχής, μειλίχια και ανεξίκακη, ανιδιοτελής και αξιοπρεπής, τηρώντας πιστά τις παραδόσεις του νησιού μας και του έθνους μας. Πρόσχαρη και καλόκαρδη, ευδιάθετη και εύχαρις, δημιουργούσε ευχάριστη ατμόσφαιρα στις συναντήσεις και τις συναναστροφές της, γιατί κατείχε το μυστικό να είναι πάντοτε συμπαθής, καταδεκτική και εξυπηρετική.
Δυστυχώς όμως, ένα μοιραίο ατύχημα, που την ταλαιπώρησε το τελευταίο χρονικό διάστημα και που δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει, έκοψε το νήμα της ζωής της, παρά τις επίπονες προσπάθειες των ιατρών και τις στοργικές φροντίδες του συζύγου και των παιδιών της.
Και εμείς, Διοικητικό Συμβούλιο και Μέλη του Συλλόγου, που αναπάντεχα την αποχωριζόμαστε, εκφράζουμε θερμότατα τα συλλυπητήριά μας στον σύζυγό της, τον αγαπητό μας Κώστα, και στα παιδιά της Αλεξάνδρα και Λάμπρο, ευχόμενοι όπως ο Κύριος αναπαύσει την ψυχή της στη χώρα των ζώντων, στη γαλήνη και τη μακαριότητα του Παραδείσου και απαλύνει τον βαθύτατο πόνο του.
Της αξέχαστης Προέδρου μας Γρηγορίου Σταματίας, η μνήμη ας είναι αιωνία.
Από το Δ.Σ. του Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης «Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ»"
Ιδιαίτερα όμως εμείς, τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν μπορούμε να πιστέψουμε ό,τι δεν θα την ιδούμε πια να μοχθεί και να σχεδιάζει ότι καλύτερο για το Σύλλογο και τη Σάμο, γιατί ήταν η ψυχή, η καρδιά και ο νους του Συλλόγου.
Η αείμνηστη Σταματία γεννήθηκε στην ιστορική κωμόπολη των Μυτιληνιών της Σάμου. Με τον αφοσιωμένο σύζυγό της Κωνσταντίνο, τον αγαπημένο της Κώστα, ανώτατο αξιωματικό του στρατού ε.α., επίλεκτο Μέλος του Συλλόγου και ακούραστο συμπαραστάτη στις δύσκολες στιγμές της ζωής της, εδημιούργησαν μία υποδειγματική και αξιοζήλευτη οικογένεια, εσπούδασαν και διαπαιδαγώγησαν με τις ακατάλυτες αξίες και αρχές της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, τα δυο τους παιδιά, την Αλεξάνδρα και τον Λάμπρο, και τα καμάρωσαν μαζί με τις οικογένειές τους ως καταξιωμένα άτομα μέσα στην κοινωνία.
Η προσφιλής μας Σταματία, με την εγκατάστασή της, οικογενειακώς, στη Θεσσαλονίκη, ενεργά συμμετέσχε στην προσπάθεια και άλλων Σαμίων για την ίδρυση, το έτος 1983, του Συλλόγου, του οποίου πρώτος πρόεδρος ήταν ο καθηγητής του Α.Π.Θ. αείμνηστος Αντώνιος Ψιλοβίκος, η ίδια δε από το 2004 και μέχρι σήμερα, ήτοι επί δεκαέξι συναπτά έτη, επάξια κατείχε τη θέση της Προέδρου.
Ως πρόεδρος, κατά γενική ομολογία, προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο Σύλλογο, εργάστηκε μεθοδικά και με υπερβάλλοντα ζήλο για την πρόοδο και την καταξίωσή του, ώστε να τον καταστήσει ένα από τους κορυφαίους πολιτιστικούς Συλλόγους της Θεσσαλονίκης.
Και αυτό το επέτυχε κατά τρόπο άριστο, χάρη στην ακάματη και υποδειγματική της εργατικότητα, την έμφυτη ευφράδειά της, την ευρηματικότητα στο σχεδιασμό των δραστηριοτήτων της και την πιστή εφαρμογή τους στην πράξη, καθώς και στην ευχέρεια στη σύναψη διασυλλογικών και διαπροσωπικών συνεργασιών.
Παράλληλα μέσα στην καρδιά της φώλιαζε αστείρευτη και αέναη η αγάπη της για την γενέτειρά της, τους Μυτιληνιούς, και κατ’ επέκταση για το νησί μας, τη Σάμο, η προβολή και προκοπή του οποίου αποτελούσε διαρκή φροντίδα της.
Για το λόγο αυτό και συγκρότησε χορωδία του Συλλόγου, την «ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΑΡΜΟΝΙΑ», επίτευγμα αποκλειστικά δικό της, και με εκδρομές όργωσε κυριολεκτικά τη Μακεδονία, τη Θράκη, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τα Ιόνια νησιά, για να ακουστεί παντού το όνομα της Σάμου και η Σαμιώτισσα. Μάλιστα σχεδίαζε να οργανώσει εκδρομή και στη Κάτω Ιταλία – τη Μεγάλη Ελλάδα – για να παρουσιάσει η χορωδία το πρόγραμμά της και εκεί, όπου έζησε ο Σάμιος ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, αλλά, δυστυχώς, δεν πρόλαβε να την πραγματοποιήσει.
Παραλείπουμε να αναπτύξουμε διεξοδικά και τις γνωστές σε όλους μας πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργάνωσε στη Σάμο (Βαθύ, Πυθαγόρειο, Μυτιληνιοί, Μαραθόκαμπος, Καρλόβασι) επ’ ευκαιρία των εκδρομών του Συλλόγου με τη Χορωδία και σε συνεργασία με τον όμιλο ΒΑΛΑΧΤΣΙΑ του Κολχικού, γενέτειρα του ήρωα Μακεδονομάχου ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΑΡΕΤΗ, αλλά και με τη Μικτή χορωδία του Δήμου Καλαμαριάς.
Ως άνθρωπος η αλησμόνητη Σταματία υπήρξε ευσεβής, φιλεκκλήσια και πιστή Χριστιανή, διαπνεόμενη από ένα βαθύ συναίσθημα αγάπης και προσφοράς προς τους συνανθρώπους της, υποδειγματική σύζυγος, μητέρα και γιαγιά, που έδωσε απλόχερα τη στοργή της και στα εγγόνια της, που την υπεραγαπούσαν και την θαύμαζαν.
Ακόμη υπήρξε κοινωνική και ευπροσήγορη, ήρεμη και νουνεχής, μειλίχια και ανεξίκακη, ανιδιοτελής και αξιοπρεπής, τηρώντας πιστά τις παραδόσεις του νησιού μας και του έθνους μας. Πρόσχαρη και καλόκαρδη, ευδιάθετη και εύχαρις, δημιουργούσε ευχάριστη ατμόσφαιρα στις συναντήσεις και τις συναναστροφές της, γιατί κατείχε το μυστικό να είναι πάντοτε συμπαθής, καταδεκτική και εξυπηρετική.
Δυστυχώς όμως, ένα μοιραίο ατύχημα, που την ταλαιπώρησε το τελευταίο χρονικό διάστημα και που δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει, έκοψε το νήμα της ζωής της, παρά τις επίπονες προσπάθειες των ιατρών και τις στοργικές φροντίδες του συζύγου και των παιδιών της.
Και εμείς, Διοικητικό Συμβούλιο και Μέλη του Συλλόγου, που αναπάντεχα την αποχωριζόμαστε, εκφράζουμε θερμότατα τα συλλυπητήριά μας στον σύζυγό της, τον αγαπητό μας Κώστα, και στα παιδιά της Αλεξάνδρα και Λάμπρο, ευχόμενοι όπως ο Κύριος αναπαύσει την ψυχή της στη χώρα των ζώντων, στη γαλήνη και τη μακαριότητα του Παραδείσου και απαλύνει τον βαθύτατο πόνο του.
Της αξέχαστης Προέδρου μας Γρηγορίου Σταματίας, η μνήμη ας είναι αιωνία.
Από το Δ.Σ. του Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης «Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ»"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου