Εγκατεστημένη οικογενειακώς στην Θεσσαλονίκη, ασχολήθηκε συστηματικά με τα κοινά, κυρίως από τη θέση της προέδρου του «Συλλόγου Σαμίων Θεσσαλονίκης ‘Ο Πυθαγόρας’», στις δράσεις του οποίου έδωσε πραγματικά νέα πνοή. Προσπάθησε συστηματικά να ενώσει του αποδήμους συμπατριώτες μας όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά και της Βόρειας Ελλάδας γενικότερα, με στόχο αφενός μεν την σύσφιξη των σχέσεών τους και την ανάπτυξη αλληλεγγύης, αφετέρου δε για την προβολή και την επίλυση προβλημάτων του νησιού μας, με την προσέλκυση επισκεπτών, την βελτίωση ή την επίλυση χρονιζόντων προβλημάτων όπως λ.χ. οι συγκοινωνίες, την ανάπτυξη πολιτιστικής δράσης κ.λπ.
Παράλληλα δεν ξεχνούσε το νησί και το χωριό της, όπου κάθε καλοκαίρι φρόντιζε να διοργανώνει ψυχαγωγικές και κοινωνικές εκδηλώσεις, να προσκαλεί ορχήστρες και χορωδίες για την πραγματοποίηση συναυλιών, να φροντίζει για την διοργάνωση εκδρομών και επισκέψεων σε μνημεία και αξιοθέατα, αλλά και να παίζει έναν ευδιάκριτο συνεκτικό ρόλο μεταξύ των προέδρων των συλλόγων αποδήμων Σαμίων, πάντα με στόχο το κοινό καλό. Άνθρωπος προοδευτικός, δραστήριος, αεικίνητος, ακούραστος, ευγενικός και ιδιαίτερα κοινωνικός, η Σταματία Γρηγορίου αποτελούσε κυριολεκτικά την «ψυχή» όχι μόνο του συλλόγου της, αλλά και σχεδόν κάθε ομαδικής προσπάθειας μεταξύ των συμπατριωτών και των συγχωριανών της. Κι έτσι έμεινε ως και την στιγμή της αδόκητης ασθένειάς της, το περασμένο φθινόπωρο, που την καθήλωσε αδυσώπητα στο κρεβάτι του πόνου, και την ταλαιπώρησε ως και τον θάνατό της.
Κοινωνικά στελέχη όπως η Σταματία Γρηγορίου, η οποία σε όλη τη ζωή της καλλιέργησε τον εθελοντισμό, και είχε την κοινωνική προσφορά ως «αίρεσιν βίου», αποτελούν συνεκτικούς κρίκους της κοινωνίας μας, στελέχη πολύτιμα και αναντικατάστατα, που φεύγοντας από την ζωή αυτή αφήνουν μνήμη αγαθή, αλλά και ανυπολόγιστα πολύτιμο και πολύπλευρο έργο. Θα μείνουν στη μνήμη όλων μας χαραγμένοι οι κατ’ έτος επίσημοι εορτασμοί της επετείου της ενώσεως της Σάμου με το ελληνικό κράτος, που διοργάνωνε στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, οι χοροεσπερίδες και οι εκδρομές του συλλόγου της, αλλά και το αστείρευτο κέφι της για ζωή και προσφορά, η αισιοδοξία, η εφηβική της ενεργητικότητα και η βιωματική της σχέση με την Ορθοδοξία και την Εκκλησία μας. Οι Σάμος και οι Σάμιοι της οφείλουμε πολλά, και στεκόμαστε με σεβασμό ενώπιον της μνήμης της.
Η Σταματία Γρηγορίου υπήρξε φιλόπατρις, με ζέον εθνικό φρόνημα και αποτελεσματική στους σχεδιασμούς και τις εκδηλώσεις, υπόδειγμα για τις νεότερες γενιές, καθώς ενσάρκωνε όλα εκείνα τα προτερήματα που στην ελληνική παράδοση χαρακτηρίζουν διαχρονικά την Ελληνίδα: σύζυγος και μητέρα υποδειγματική, ευσεβής, ενεργή κοινωνικά, ζωντανή έκφραση νοικοκυροσύνης και με ζώσα πάντοτε μέριμνα για τα κοινά. Η απώλειά της είναι ήδη ευδιάκριτη, και το κενό που αφήνει πίσω της, όχι μόνο στην οικογένεια και τα αγαπημένα της πρόσωπα, αλλά και στην σαμιακή κοινωνία, τόσο στο νησί μας όσο και μεταξύ των αποδήμων Σαμίων, θα γίνεται με την πάροδο του χρόνου ολοένα και πιο αισθητό, καθώς δεν είναι πολλοί αυτοί που έχουν την διάθεση και την έμπνευση, τις ικανότητες και την προαίρεση να συνεχίσουν το έργο αυτό, και να αναλωθούν στην εξυπηρέτηση των κοινών, και στην προβολή του νησιού μας, των φυσικών καλλονών, των μνημείων και του πολιτισμού του, όπως δια βίου έπραττε εκείνη.
Ας είναι ελαφρό και μυρωμένο, σαν να είναι της Σάμου, το χώμα που θα την σκεπάσει. Ευχόμαστε ο Κύριος της ζωής και του θανάτου να χαρίσει παρηγοριά στην οικογένεια και τους συγγενείς της. Οι παρούσες δύσκολες συνθήκες επιβάλλουν η εξόδιος ακολουθία και η ταφή της να γίνουν σε στενότατο οικογενειακό κύκλο, την ώρα όμως εκείνη η Σάμος και οι Σάμιοι όπου γης, όσοι έχουμε πληροφορηθεί την εκδημία της, θα είμαστε παρόντες με την σκέψη και την προσευχή μας προς τον Κύριό μας να την αναπαύσει «εν χώρα ζώντων», και να της αποδώσει όσα η αγαπώσα καρδία της πρόσφερε χρόνια ολόκληρα για την ιδιαίτερη πατρίδα και τους συμπατριώτες της.
Το καλύτερο μνημόσυνο για την Σταματία Γρηγορίου θα είναι να βρεθούν άξιοι συνεχιστές του έργου της, κι αυτό είναι πλέον πατριωτικό και εθνικό καθήκον. Συνεχιστές που θα εξακολουθήσουν όσα εκείνη θεμελίωσε και καθιέρωσε, για να μην ξεχνούν όλοι οι Σάμιοι την καταγωγή και την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Εκεί όπου ήδη φτερουγίζει πλέον η ψυχή της.
Μ. Γ. ΒΑΡΒΟΥΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου