Στους Μυτηλινιούς της Σάμου είναι μάλλον απίθανο να σας βγάλει ο δρόμος τυχαία, μιας και πρόκειται για ένα κλασικό μικρό χωριό στο οποίο θα βρείτε σχεδόν αποκλειστικά ντόπιους που βγάζουν έξω τις πλαστικές καρέκλες τα βράδια και κάθονται μέχρι να αποσυρθούν για ύπνο.
Αξίζει πάντως να αφιερώσετε ένα βράδυ του ταξιδιού σας για να επισκεφθείτε το κουκλίστικο θερινό σινεμά που ακούει στο όνομα Cine Rex. Απαραίτητη προϋπόθεση, να έχετε όχημα, μιας και απέχει σχεδόν 8 χιλιόμετρα από το Πυθαγόρειο της Σάμου.
Φτάνοντας έξω από το σινεμά, θα σας καλωσορίσει μια παλαιάς κοπής ταμπέλα στο πλάι μιας πέτρινης θολωτής εισόδου. Ακόμη πιο παλαιάς κοπής είναι αυτά που αντικρίζει κανείς στα επόμενα βήματα. Ένα κυλικείο που θυμίζει εποχές που ίσως μόνο αμυδρά να πρόλαβα αλλά και χειροποίητους λουκουμάδες και πίτσα που από την πρώτη μπουκιά δημιουργούν την παράξενη αλλά και οικεία εντύπωση πως η γεύση τους προέρχεται από περασμένες δεκαετίες που σίγουρα δεν έχω ζήσει.
Το ρετρό κλίμα δεν εγκαταλείπει ούτε την αίθουσα. Ίσως αυτό να είναι το πιο ζεστό θερινό σινεμά που θα βρει κανείς μιας και παρά το γεγονός ότι έχει την άπλα του ανοιχτού χώρου, συγχρόνως έχει και τη ζεστασιά του κλειστού. Η αίθουσα είναι γεμάτη με φυτά, στις καρέκλες θα βρείτε αναπαυτικά λαχανί μαξιλαράκια, δίπλα σας θα υπάρχει ένα τραπεζάκι βεράντας με το απαραίτητο αντικουνουπικό (αλλά και με αρκετό χώρο για να απολαύσετε τα χειροποίητα εδέσματα του κυλικείου), ενώ το μπλε περίγραμμα στην οθόνη κάνει το σκηνικό να φαίνεται ακόμη πιο ψεύτικο.
Δεν μπορώ να αποφασίσω αν μου θυμίζει περισσότερο σκηνικό της Φίνος Φιλμ ή αυτό που έχω στο μυαλό μου σαν τη γειτονιά από Το Μεγάλο Μας Τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλη. Πάντως όταν βρέθηκα εκεί περισσότερο χάζευα το ίδιο το σινεμά παρά την ταινία. Και δεν έφταιγε η ταινία."
Αξίζει πάντως να αφιερώσετε ένα βράδυ του ταξιδιού σας για να επισκεφθείτε το κουκλίστικο θερινό σινεμά που ακούει στο όνομα Cine Rex. Απαραίτητη προϋπόθεση, να έχετε όχημα, μιας και απέχει σχεδόν 8 χιλιόμετρα από το Πυθαγόρειο της Σάμου.
Φτάνοντας έξω από το σινεμά, θα σας καλωσορίσει μια παλαιάς κοπής ταμπέλα στο πλάι μιας πέτρινης θολωτής εισόδου. Ακόμη πιο παλαιάς κοπής είναι αυτά που αντικρίζει κανείς στα επόμενα βήματα. Ένα κυλικείο που θυμίζει εποχές που ίσως μόνο αμυδρά να πρόλαβα αλλά και χειροποίητους λουκουμάδες και πίτσα που από την πρώτη μπουκιά δημιουργούν την παράξενη αλλά και οικεία εντύπωση πως η γεύση τους προέρχεται από περασμένες δεκαετίες που σίγουρα δεν έχω ζήσει.
Δεν μπορώ να αποφασίσω αν μου θυμίζει περισσότερο σκηνικό της Φίνος Φιλμ ή αυτό που έχω στο μυαλό μου σαν τη γειτονιά από Το Μεγάλο Μας Τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλη. Πάντως όταν βρέθηκα εκεί περισσότερο χάζευα το ίδιο το σινεμά παρά την ταινία. Και δεν έφταιγε η ταινία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου