28 χρόνια από την κρίση των Ιμίων

Συμπληρώνονται σήμερα 28 χρόνια από το αποκορύφωμα της κρίσης των Ιμίων, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο τριών αξιωματικών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.


Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός έχασαν τη ζωή τους εκείνο το βράδυ, σε ένα περιστατικό που χαρακτηρίστηκε ως ατύχημα, λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που προκάλεσαν την απώλεια προσανατολισμού του πιλότου.

Το χρονικό της κρίσης

25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ιμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου, αλλά ο  πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή

26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.

27 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει πως η διάσωση του πλοίου δεν έχει να κάνει με το θέμα των βραχονησίδων στο Αιγαίο, για τις οποίες όπως τονίζουν από την Άγκυρα υπάρχει πολύ μεγάλο θέμα.

28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Νωρίτερα εκείνη την ημέρα ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στη Λέσβο, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Ο τούρκος πιλότος διασώζεται.

29 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει επίσημα αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ιμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ και ανήκουν στην Τουρκία.

9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απαντά με χαρακτηριστική καθυστέρηση, απορρίπτοντας τις τουρκικές αξιώσεις.

15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο «Ωνάσειο».

16 Ιανουαρίου 1996: Το υπουργείο Εξωτερικών ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.

26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, υψώνει την ελληνική σημαία στην μεγάλη Ιμία, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού.

27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Χουριέτ» μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Το βίντεο με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν κάνει τον γύρο του κόσμου.

28 Ιανουαρίου 1996: Άνδρες του περιπολικού του Πολεμικού Ναυτικού «Αντωνίου» κατεβάζουν την τουρκική σημαία και υψώνουν πάλι την ελληνική και το βράδυ εκείνης της ημέρας  Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια.

29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Την ίδια ώρα τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.

30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του τόνισε πως η ελληνική κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής».

31 Ιανουαρίου 1996: Τα μεσάνυχτα συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή. Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια. Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απονηώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 Τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος χάνεται από τα ραντάρ. Λίγη ώρα μετά θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν.

Η επίσημη θέση του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου. Την θέση αυτή υποστήριξε σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» ο πρώην αρχηγός ΓΕΝ ναύαρχος Αντώνης Αντωνιάδης, αναφέροντας μάλιστα πως η τουρκική φρεγάτα Γιαβούζ προσφέρθηκε να βοηθήσει, αλλά πήρε άμεσα από τους πιλότους του ελικοπτέρου αρνητική απάντηση. Παρόλα αυτά όλα αυτά τα χρόνια πάντα υπάρχει η φήμη πως το ελικόπτερο καταρρίφθηκε από τους Τούρκους. 

Το πρωί της 31ης Ιανουαρίου του 1996 ο Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ είπε το ιστορικό «No ships, no troops, no flags» και μέχρι το μεσημέρι τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.

Τον Μάρτιο του 2017 η Περιφερειακή Ενότητα Σάμου πραγματοποίησε εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον σαμιακής καταγωγής Χριστόδουλο Καραθανάση, όπου η αδελφή του και φορείς της Σάμου μίλησαν για τον 34χρονο υποπλοίαρχο

Τίνα Καραθανάση: «Ο αδελφός μου έλεγε ότι και ο τελευταίος κόκκος άμμου της Ελλάδας πρέπει να παραμείνει ελληνικός»

«Είναι αλήθεια ότι έχω πολλά χρόνια να έρθω στο νησί, τόπο καταγωγής μου από τον πατέρα μου, αείμνηστο Ναύαρχο Γιάννη Καραθανάση, αλλά και τόπο όπου με τον αδελφό μου περάσαμε πολύ όμορφα όλα τα καλοκαίρια των παιδικών, εφηβικών και νεανικών μας χρόνων. Καλοκαίρια γεμάτα γέλιο, ξεγνοιασιά, ομορφιά, πολλούς και καλούς φίλους, κάποιοι από τους οποίους θα είναι ίσως απόψε εδώ κοντά μας.

Νοιώθω ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή με ήρεμη και καταλαγιασμένη την ψυχή μου να στέκομαι μπροστά σας, να καταθέσω κάποια συναισθήματα μου, σαν να μιλώ σε αυτούς που εγώ νοιώθω και ονομάζω δικούς μου ανθρώπους!

Η μικρή, αλλά τόσο δεμένη οικογένειά μου, όπως θα γνωρίζετε, δέχτηκε πολύ σκληρά χτυπήματα. Ο συμπατριώτης σας, ο δικός σας άνθρωπος, ο πατέρας μου, βίωσε την πολύ πρόωρη απώλεια της γυναίκας του Μαίρης που λάτρευε, το 1969. Αλλά πάνω από όλα, βίωσε την βίαιη, τραγική  και άδικη απώλεια του πολύτιμου γιου του, του Χρήστου (Χριστόδουλου) το 1996!

Κι όμως, στάθηκε υποδειγματικά Άξιος απέναντι στα γεγονότα αυτά, με ύψιστη αξιοπρέπεια, το τονίζω με ύψιστη αξιοπρέπεια και ταπεινότητα, θέτοντας την απώλεια του γιου του «κάτω»  από το εθνικό ζήτημα, όπως είχε επιλέξει να αντιμετωπίσει το θέμα αυτό, βάσει του χαρακτήρα του, των αρχών και του ήθους του, ως άνθρωπος, αλλά κυρίως ως ακέραιος Αξιωματικός.

Αυτές ήταν οι αρχές με τις οποίες γαλουχήθηκε και ο αδελφός μου και υποστήριξε με τον άξιο  θάνατο του!

Ο Χρήστος έζησε 34 χρόνια, μέσα στα οποία ως άξιος άνθρωπος, έδρασε, ενήργησε, δημιούργησε, πατώντας στα δικά του πόδια, πατώντας πάνω στη δική του δύναμη και αξία.  Η τελευταία πράξη του, ήταν ηρωική ναι, γιατί επέλεξε να δράσει ως γνήσιος Έλληνας, δυνατό και άξιο στέλεχος των ενόπλων δυνάμεων, και μαζί με τους συναδέλφους του, τον Παναγιώτη και τον Έκτορα, υπηρέτησε το χρέος του και κυρίως την πατρίδα, ως όφειλε και όπως ο ίδιος πίστευε.  Και αυτό ήταν και είναι ο ηρωισμός τους. Ο θάνατος ήταν απλά η κατάληξη της ηρωικής του/τους πράξης.

Ο αδελφός μου ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, γνήσιος, αληθινός, καλοπροαίρετος, πίστευε στο Θεό και προσευχόταν με τον τρόπο του, αγαπούσε πολύ την Πατρίδα του, έλεγε χαρακτηριστικά ότι «και ο τελευταίος κόκκος άμμου της Ελλάδας πρέπει να παραμείνει ελληνικός», διάβαζε πολύ Ιστορία, τον ενδιέφεραν ιδιαίτερα τα Ελληνοτουρκικά θέματα.

Ο θάνατος του Χρήστου ήταν ηρωικός και άξιος, όπως ακριβώς άξια ήταν και η σύντομη ζωή του.

Ο Χρήστος, Χριστόδουλος, Καραθανάσης θυσιάστηκε, κυριολεκτικά, για τη γαλανόλευκη του σημαία!  Κανένα άλλο χρώμα δεν αντιπροσωπεύει και δεν μπορεί να «αγγίξει» την ύψιστη αξία της πράξης του! Ούτε το πράσινο, ούτε το κόκκινο, ούτε το μπλε, ούτε οποιοδήποτε άλλο χρώμα…

Επιτρέψτε μου να σας πω, κάτι που έχω πει δημόσια ξανά και ξανά και κάθε φορά που με ρωτάνε, το ότι δεν έχω καμία απολύτως απορία και κανένα αναπάντητο ερώτημα για το πώς, το γιατί, κλπ, των γεγονότων στα Ίμια το 1996, και το θάνατο του αδελφού μου, μα καμία απολύτως απορία!

Γνωρίζω, αλλά και αντιλαμβάνομαι, ότι η ιστορία αυτή δεν αφορά και δεν περιορίζεται, αν μπορώ να το θέσω έτσι, σε πυροβολισμούς ή ηλεκτρονικές παρεμβολές, παραδειγματικά αναφέρω, αλλά είναι πολύ πέρα και πολύ πιο βαθιά, που κομμάτι κομμάτι, σαν παζλ ας πούμε, μπορεί να δέσει κανείς, σχετικά εύκολα, αν μελετήσει κάπως γεγονότα πριν το 1996, το 1996 και έκτοτε, γεγονότα που ξεπερνούν σύνορα, κράτη και στόχο έχουν να καταργήσουν την έννοια της Πατρίδας. Για πολύ συγκεκριμένους λόγους και με πολύ συγκεκριμένους και σαφείς στόχους…

Κανείς, είτε πολιτικός ηγέτης, είτε στρατιωτικός ηγέτης, είτε ότι άλλο θέλετε, στα σύγχρονά μας χρόνια και για πολλά πολλά χρόνια ακόμη, ούτε θέλει, ουσιαστικά, αλλά κυρίως δεν μπορεί και δεν θα του επιτραπεί να το κάνει και ποτέ, να ερευνήσει τάχα μου και να δώσει απαντήσεις τάχα μου...

Σε κάθε περίπτωση, εγώ δεν έχω καμία απολύτως απορία, γιατί τόσο πολύ απλά και παράλληλα τόσο πολύ υψηλά, ήξερα πολύ καλά τον αδελφό μου! Και παράλληλα, εγώ, τόσο πολύ απλά έχασα τον πολυαγαπημένο μου αδελφό!

Σας ευχαριστώ πολύ όλους, μέσα από την καρδιά μου.

Νίκος Κατρακάζος, αντιπεριφερειάρχης Σάμου: «Όταν η πατρίδα τον κάλεσε δήλωσε παρών χωρίς να διστάσει ούτε λεπτό»

Σήμερα η κοινωνία της Σάμου επιτελεί το ιερό της καθήκον. Τιμά το Σαμιώτη Χριστόδουλο Καραθανάση που με την ηρωική συνειδητή του θυσία σηματοδότησε και σηματοδοτεί την έννοια της φιλοπατρίας και του πατριωτισμού.

Τιμούμε παράλληλα και τα 2 άλλα παλικάρια που έπεσαν μαζί, αλλά ταυτόχρονα και όλους τους ανθρώπους του καθήκοντος και της προσφοράς απέναντι στη πατρίδα.

Η τιμή αυτή προσφέρεται από εμάς με σεμνότητα, αλλά και με έντονη την επιθυμία του προβληματισμού αλλά και του παραδειγματισμού.

Για το ιστορικό γεγονός της νύχτας των Ιμίων για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θυσιάστηκαν οι 3 άντρες πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί. Πολλά σίγουρα είναι τα αναπάντητα ερωτήματα μέχρι και σήμερα.

Θέλω όμως πιστεύοντας ότι το ίδιο θα ήθελε και ο Χριστόδουλος Καραθανάσης να σταθούμε σε αυτά που η θυσία του συμβολίζει. Ο Καραθανάσης αγαπούσε τη πατρίδα, όταν αυτή τον  κάλεσε, δεν σκέφτηκε εάν ήταν βάρδια εάν η αποστολή που αναλάμβανε ήταν ουσιαστικά αποστολή αυτοκτονίας, δήλωσε παρών χωρίς να διστάσει ούτε λεπτό.

Αγαπώ την πατρίδα μου.  Είμαι άραγε ακραίος; Πρέπει να ντρέπομαι να το δηλώσω; 

Το Έθνος μας ,  η κοινή ιστορία, ο κοινός πολιτισμός, η κοινή γλώσσα μας αλλά και η κοινή θρησκεία μας δεν πρέπει να μας ενώνουν; Ο αόριστος και ισοπεδωτικός διεθνισμός που προβάλλεται από κάποιους  που μπορεί να οδηγήσει;

Σε καμιά βέβαια περίπτωση φιλοπατρία και πατριωτισμός δεν συμβαδίζουν με την υπερβολή τις ακρότητες  το στείρο φανατισμό και δογματισμό την περιφρόνηση των άλλων λαών και το ρατσισμό.

Όμως στη σημερινή δύσκολη για το έθνος μας πραγματικότητα η αγάπη στη πατρίδα δεν πρέπει να είναι μεγάλα κούφια λόγια.  

Αγαπώ τη πατρίδα μου όταν διατηρώ την εθνική μου ταυτότητα. Γνωρίζω την ιστορία του Έθνους μου, τις παραδόσεις, προάγω και αναδεικνύω  τον πολιτισμό, περιφρουρώ τη γλώσσα μου, μετέχω στην ελληνική παιδεία. Ο πολίτης που αγαπά και σέβεται τη πατρίδα του είναι έτοιμος να την υπηρετήσει όπου και όταν χρειαστεί.

Η Πατριωτική πολιτική πρέπει να μεριμνά για την προστασία των συνόρων, την εδαφική επικράτεια και κυριαρχία.

Η πατριωτική πολιτική είναι αυτή που ενισχύει τη συνοχή στους κόλπους της κοινωνίας. Συνοχή που επιτυγχάνεται με την προστασία της τοπικής παραγωγής, με αναπτυξιακά έργα, την ευημερία των πολλών, το υψηλό βιοτικό επίπεδο, με κίνητρα ενίσχυσης της παραμονής  στους ακριτικούς τόπους. Πατριωτική πολιτική δεν είναι το βάθεμα της φτώχιας, η απαξίωση της νεολαίας, η φυγή στο εξωτερικό και η συρρίκνωση του πληθυσμού. Είναι σαφές  ότι ουσιαστικός εκδημοκρατισμός και πατριωτισμός είναι αλληλένδετα. 

Επίσης  πατριωτισμός και ευρωπαικότητα δεν είναι έννοιες που αντιβαίνουν η μία την άλλη, όταν βέβαια ως Ευρώπη εξακολουθούμε να ορίζουμε ένα γεωγραφικό και πολιτικό χώρο πουν δεν γεννά ηγεμονίες, δεν ισοπεδώνει, αλλά σέβεται τη διακριτή και ισότιμη συμμετοχή των κρατών μελών.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Γιάννη Καραθανάση και την Κωνσταντίνα Καραθανάση που μας έκαναν την τιμή σήμερα να είναι μαζί μας.

Επιδίωξη μας είναι η εκδήλωση τιμής να επαναλαμβάνεται σε ετήσια βάση ως ημέρα προβληματισμού και παραδειγματισμού. Θα προσπαθήσουμε  να επιτύχουμε και την κατασκευή σχετικού μνημείου. Θα ήμουν άδικος εάν δεν ανέφερα προσπάθειες τιμής που έγιναν στο παρελθόν τόσο από ιδιώτες και συλλόγους όσο και από το τότε δημοτικό συμβούλιο.

Τραγική ειρωνεία ίσως, τόσα χρόνια μετά, τα Ίμια και σήμερα έχουν εξέχουσα θέση στην καθημερινή ειδησιογραφία. Οι προκλήσεις των γειτόνων και οι απειλές συνεχίζουν με την ίδια ένταση. Σε μια κρίσιμη περίοδο για το νησί μας που η μοναδική πηγή εισοδήματος ο τουρισμός ανακάπτει, μετά το περσυνό σοκ αποτέλεσμα του μεταναστευτικού, δεν θέλουμε ούτε να προκαλέσουμε, ούτε να ξύσουμε πληγές, όπως μπορεί κάποιο λίγοι να μας κατηγορήσουν.  Είναι όμως καθήκον μας να θυμόμαστε και να τιμούμε αυτούς που θυσιάστηκαν για μας. Είναι επίσης καθήκον μας να είμαστε ενημερωμένοι και προβληματισμένοι.

Για το  λόγο αυτό σκεφτήκαμε να καλέσουμε τον Σάββα τον Καλεντερίδη, με την ιδιότητα του γεωπολιτικού αναλυτή, να μιλήσει με θέμα τις τουρκικές προκλήσεις.

Θέλω να τον ευχαριστήσω που αποδέχτηκε την πρόσκλησή μας να είναι σήμερα μαζί μας.

Θέλω να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συνδιοργανωτές, στην 79 ΑΔΤΕ, την τοπική εκκλησία και το Δήμο Σάμου για τη σημαντική βοήθεια τους στην οργάνωση της επιμνημόσυνης δέησης στο Καρλόβασι. Θέλω να ευχαριστήσω τις υπόλοιπες αρχές, τους φορείς και συλλόγους που συμμετείχαν. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς για την καταπληκτική ομολογουμένως σημερινή παρουσία σας. 

Τέλος πιστεύοντας ότι μεταφέρω τη βούληση όλων των κατοίκων του νησιού μας θέλω να φωνάξω τη λέξη που έρχεται στα χείλη όλων μας, ΑΘΑΝΑΤΟΙ.

Κώστας Φωτόπουλος, πρόεδρος  της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Σάμου: «Ήρθαν για να μεταδώσουν με τη θυσία τους το αίσθημα ασφάλειας στους Έλληνες και να τους υπενθυμίσουν ότι πάντα κάποιοι δίνουν τη ζωή τους για να είμαστε ασφαλείς».

Ορκίζομαι να φυλάττω πίστη εις την πατρίδα.

Υπακοή εις το Σύνταγμα τους νόμους και τα ψηφίσματα του κράτους.

Υποταγήν εις τους ανωτέρους μου.

Να εκτελώ προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγάς των.

Να υπερασπίζω με πίστην και αφοσίωσιν, μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματος μου, τας Σημαίας.

Να μη τας εγκαταλείπω μηδέ να αποχωρίζομαι ποτέ απ’αυτών.

Να φυλάττω δε ακριβώς τους στρατιωτικούς νόμους.

Και να διάγω εν γένει ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης.

Με αυτές τις φράσεις σφυρηλατημένες στο νου και στην ψυχή τους, ο Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Παναγιώτης Βλαχάκος και ο Έκτορας Γιαλοψός, πήραν την αποστολή τους από τον Κυβερνήτη της Φρεγάτας «ΝΑΥΑΡΙΝΟ» πρωινές ώρες της 31ης Ιαν 1996, παρέδωσαν τα ατομικά τους είδη σε συναδέλφους τους για να παραδοθούν στα οικεία τους πρόσωπα, εάν δεν επέστρεφαν, ανέβηκαν στο ελικόπτερο ΑΒ-212 το ΠΝ-21, έβαλαν σε κίνηση τον κινητήρα, ήλεγξαν τα όργανα, ζήτησαν άδεια απονήωσης, τράβηξαν σύνθετο, έστρεψαν τη μούρη του Ε/Π στον άνεμο, έσπρωξαν προς τα εμπρός το χειριστήριο πορείας και απονηώθηκαν με καιρικές συνθήκες καταιγίδας (άνεμο 8 μποφόρ, έντονη βροχή, ορατότητα μηδέν), για να ελέγξουν την ύπαρξη εχθρικής παρουσίας στη δυτική νήσο ΙΜΙΑ, «εκτελώντας προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγάς των ανωτέρων τους», όπως επιτάσσει ο στρατιωτικός μας όρκος που σας διάβασα στην αρχή.

Θα σας μιλήσω ως πιλότος Ε/Π και μάλιστα του αδελφού τύπου του ΑΒ-212, το ΑΒ-205, γιατί μπορώ να βιώσω και να σας μεταφέρω με κάθε λεπτομέρεια το αίσθημα ευθύνης τους, τον ενθουσιασμό τους αλλά και την έντασή τους για την εκτέλεση μιας τέτοιας άκρως επικίνδυνης αποστολής.

Θα μου επιτρέψετε, χωρίς ίχνος έπαρσης για το επάγγελμά μας, να προσπαθήσω να σας μεταδώσω, με δυο λόγια, την ψυχολογία των πιλότων των Ε/Π. Το κάνω, μόνο και μόνο στη μνήμη του Χριστόδουλου και του πληρώματός του.

Εμείς οι ελικοπτεράδες (όπως μας λέτε), εκτελούμε και δύσκολες αποστολές. Πετάμε νύχτα, σε χαμηλή πτήση, χωρίς ορίζοντα, πάνω από το Αιγαίο, πάνω από έντονα ανάγλυφο έδαφος, με αντίξοες καιρικές συνθήκες, κρεμασμένοι από έναν ιστό και ένα στροφείο, χωρίς αλεξίπτωτο στην πλάτη, χωρίς εκτινασσόμενο κάθισμα, και κυρίως με όλο το νευρικό μας σύστημα στο κόκκινο, γιατί όλα γίνονται με τις αισθήσεις μας, τα μάτια μας, τα χέρια μας, τα πόδια μας.

Όταν μας καλεί το Γραφείο Επιχειρήσεων και μας δίνει την αποστολή που πρέπει να εκτελέσουμε, στρατιωτική ή αεροδιακομιδής, δεν σκεφτόμαστε τίποτε από τα παραπάνω, παρά μόνο, πώς θα φέρουμε σε πέρας με τον καλύτερο τρόπο αυτή την αποστολή.

Έτσι λειτούργησαν και ο Χριστόδουλος με το πλήρωμά του.

Από εκείνη τη στιγμή, της ανάληψης της συγκεκριμένης αποστολής, επιστρέφοντας ή όχι, είχαν ήδη καταγραφεί στη λίστα των ηρώων μας.

Εάν επέστρεφαν, ούτε που θα το μαθαίνατε. Για μας όμως, θα ήταν ήρωες εν ζωή.

Γιατί;

Γιατί «εκτελώντας προθύμως και άνευ αντιλογίας» μια αχαρακτήριστη εντολή, της πολιτικής ή στρατιωτικής ηγεσίας, δεν μας ενδιαφέρει εδώ, πήγαν να πετάξουν με εκείνο τον καιρό που σας περιέγραψα, με χαμηλή πτήση, και κυρίως, πάνω από έδαφος με υποψία κατοχής από τον εχθρό.

Μα, μια από τις βασικές αρχές των αεροκινήτων επιχειρήσεων, την οποία όφειλε να γνωρίζει η ηγεσία, είναι η απαγόρευση προσέγγισης τέτοιου τύπου Ε/Π σε κατεχόμενο από τον εχθρό έδαφος ή σε ύποπτο για κατοχή του, πριν από παθητική ή επιθετική αναγνώριση από ομάδα ανιχνευτών (pathfinders)  ή επιθετικά Ε/Π ή α/φ.

Γι’ αυτό, για μας, θα ήταν ήρωες, επιστρέφοντας ή όχι.

Και αντί η τότε πολιτική ηγεσία να αναγνωρίσει και να εξάρει τη θυσία αυτών των ηρώων και να δείξει την ευγνωμοσύνη της προς τις οικογένειές τους, ακούσαμε τις ευχαριστίες προς τους Αμερικανούς, και  τα περί vertigo.

Στις εποχές που ζούμε, της σήψης, της φθοράς, της παρακμής, της κρίσης των αξιών και του πολιτισμού μας, της έλλειψης ουσιαστικής αγάπης προς την πατρίδα, της φιλαυτίας, της ιδιοτέλειας, της μωροφιλοδοξίας, οι περισσότεροι έχουν έρθει στον κόσμο μας για να πάρουν λαίμαργα : άλλοι επίπλαστη δόξα, άλλοι πλούτη, άλλοι και τα δύο. Ο Χριστόδουλος, ο Παναγιώτης, ο Έκτορας, ήρθαν για να δώσουν το αντίδωρό τους στην πατρίδα τους, στους Έλληνες. Ήρθαν για να μεταδώσουν με την θυσία τους, το αίσθημα ασφάλειας στους Έλληνες και να τους υπενθυμίσουν ότι πάντα κάποιοι δίνουν τη ζωή τους για να είμαστε ασφαλείς.

Τους ζηλεύουμε και τους ευχαριστούμε.

Γιάννη, Κωνσταντίνα

Σας ευχαριστούμε.

Εμμανουήλ Πέτρου, πρόεδρος Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Σάμου: «Η μνήμη τους γεμίζει όλους εμάς που ταχθήκαμε να φυλλάτουμε Θερμοπύλες, με ελπίδα, αισιοδοξία, δύναμη και κουράγιο, για το αβέβαιο μέλλον μας και επιστροφή στα ιδανικά που χάνονται»

Εκ μέρους όλων των Εφέδρων Αξιωματικών του νησιού καλωσορίζουμε και ευχαριστούμε για την παρουσία τους σε αυτή την εκδήλωση το γιο και την αδερφή  του αείμνηστου Χριστόδουλου Καραθανάση, διαβεβαιώνοντας τους ότι δεν ξεχάσαμε, δεν ξεχάσαμε όλα αυτά τα χρόνια να τιμούμε και να μνημονεύουμε τους λεβέντες των Ιμίων τους Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΛΑΧΑΚΟ, ΕΚΤΟΡΑ ΓΙΑΛΟΨΟ και ιδιαίτερα το δικό μας παιδί τον ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗ, ο οποίος βρίσκεται δίπλα στους αγωνιστές και τους Ήρωες που γέννησε η Σαμιακή γη.

Οι Έφεδροι Αξιωματικοί είμαστε ένα κομμάτι των Ενόπλων δυνάμεων, ένα κομμάτι της ιστορίας των αγώνων της Πατρίδας με τους περισσότερους νεκρούς στα πεδία των μαχών, γι’αυτό είναι χρέος μας, καθήκον και τιμή μας, να σεβόμαστε την ιστορία μας, να τιμάμε τους Ήρωες μας και να υποκλινόμαστε σε αυτούς, που ο σύντομος βίος τους αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί μια μακρά διαδρομή Ήθους και Παλικαριάς.

Η μνήμη τους γεμίζει όλους εμάς που ταχθήκαμε να φυλλάτουμε Θερμοπύλες, με ελπίδα, αισιοδοξία, δύναμη και κουράγιο, για το αβέβαιο μέλλον μας και επιστροφή στα ιδανικά που χάνονται. Στο διάβα της πολυπόθητης ιστορίας μας, οι ηθικές αντιλήψεις, οι αξίες και τα ιδανικά είναι αυτά που μας έδωσαν την δύναμη να συνεχίσουμε και την δυνατότητα να προσανατολιστούμε, γι’αυτό λοιπόν δεν τα αγγίζουν και δεν πρέπει να τα αγγίζουν οι οποιεσδήποτε κομματικές ιδεοληψίες και πολιτικές σκοπιμότητες.

Την ιστορία μας είναι καιρός να την μάθουμε, να την υπερασπιζόμαστε και να την προβάλουμε σε κάθε ευκαιρία όλοι μας. Η Κρίση των Ιμίων ανήκει στην Ιστορία η οποία είμαι σίγουρος ότι θα προσθέσει και άλλες άγνωστες μέχρι τώρα σελίδες στο μέλλον, για να κλείσει οριστικά αυτό το κεφάλαιο και να δοθούν οριστικές απαντήσεις στα αναπάντητα ερωτήματα πρώτον των συγγενών, απογόνων και φίλων των τριών Ηρώων και δεύτερον ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Άννα Ψαρρά, πρόεδρος Ένωσης Μικρασιατών Σάμου: «Τήρησε τον όρκο του ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, τιμώντας την Ελλάδα και τη Σάμο»

Συγγενείς του ήρωα που σήμερα τιμούμε, Κύριε Αντιπεριφεριάρχη, κύριοι εκπρόσωποι της Πολιτείας και των Στρατιωτικών αρχών, κυρίες και κύριοι.

Η πίστη και η αγάπη στην πατρίδα κατηύθυνε και τους τρεις σύγχρονους ήρωες του Πολεμικού Ναυτικού, τον Χριστόδουλο Καραθανάση, τον Παναγιώτη Βλαχάκο και τον Έκτορα Γιαλοψό, που έπεσαν στο βωμό της πατρίδας εκείνη τη βραδιά της κρίσης του 1996 στα Ίμια και έδωσαν το υψηλότερο τίμημα, την ίδια τους την ζωή.

Η μεγαλύτερη τιμή μνήμης για τέτοιους ανθρώπους είναι να εγκολπωνόμαστε τα ιδανικά για τα οποία έδωσαν τη ζωή τους, να τα διαφυλάσσουμε, να τα προασπίζουμε και να προσπαθούμε να γινόμαστε ωφέλιμοι τόσο για την πατρίδα μας όσο και για τους συνανθρώπους μας και την κοινωνία που ζούμε.

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, κάποιοι θέλουν να ξεχάσουμε μνήμες, κάποιοι θέλουν να ισοπεδώσουν τα πάντα. Σε κόντρα όλων αυτών, εμείς, εδώ, τιμούμε τους νεκρούς μας.

Τιμή και δόξα, λοιπόν, σε αυτούς που δεν γύρισαν πίσω, σε αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για να μην μικρύνει η πατρίδα μας.

Χρωστάμε στους ήρωες και στις οικογένειές τους πολλά,

To Διοικητικό συμβούλιο της ΕΝΩΣΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΣΑΜΟΥ που εκπροσωπεί τους απογόνους του Μικρασιατικού Ελληνισμού που γεννήθηκαν και ζουν στην ακριτική μας Σάμο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τιμά τη μνήμη του Σάμιου ήρωα των Ιμίων αξιωματικού του Π.Ν  Χριστόδουλου Καραθανάση, προσφέροντας  ελάχιστο φόρο τιμής και εκφράζοντας την βαθιά μας ευγνωμοσύνη και τον θαυμασμό προς τον εκλιπόντα και την οικογένειά του.

Ο Χριστόδουλος Καραθανάσης ήταν καλός σύζυγος, πατέρας, αδερφός και αγαπητός φίλος στο κοινωνικό του περιβάλλον και πάνω από όλα άνθρωπος, που όπως τον περιγράφουν συγγενείς και φίλοι, αγαπούσε να προσφέρει στους συνανθρώπους του, στην οικογένειά του, στην Πατρίδα του.

Έμπρακτα και με αυτοθυσία δεν αρνήθηκε να εκτελέσει το καθήκον του στα γεγονότα των Ιμίων στις 30-31 Ιανουαρίου 1996 .

Με  αξιοπρέπεια τήρησε τον όρκο του ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού ,τιμώντας την Ελλάδα και τη Σάμο από όπου και κατάγεται και προσέφερε την ίδια του τη ζωή μαζί με τους συναδέλφους του ,για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας μας και της ακεραιότητάς μας .Για αυτόν το λόγο αποτίνουμε φόρο τιμής στα μέλη της οικογένειάς του που είναι σήμερα μαζί μας ,τον υιό του Γιάννη και την αδερφή του Ντίνα και τους ευχαριστούμε για την παρουσία τους.

 Κλείνοντας, αναφέρω τους στίχους του αρχαίου μας ποιητή Ομήρου από την Ιλιάδα:

«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης».

δηλαδή, ένας είναι ο καλύτερος οιωνός, ν’ αγωνιζόμαστε για την πατρίδα. Αυτό ακριβώς έπραξε ο Σάμιος αξιωματικός Χριστόδουλος Καραθανάσης που αγάπησε την Πατρίδα του και αγωνίστηκε για αυτήν, προσφέροντας το υψηλότερο τίμημα: την ίδια του τη ΖΩΗ!

 ΑΘΑΝΑΤΟΣ!