Γιάννης Σκούτας: «...είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάζουμε μπροστά».

Ο πρόεδρος του Ενιαίου Οινοποιητικού Αγροτικού Συνεταιρισμού Σάμου, κ. Γιάννης Σκούτας, παραχώρησε συνέντευξη στο «Σαμιακόν Βήμα» και στον διευθυντή του Μάνο Στεφανάκη για τις αλλαγές που επήλθαν, όταν εν μία νυκτί άλλαξε ο επί 80 χρόνια τρόπος λειτουργίας της Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, τη δημιουργία προκλήσεων στο νέο περιβάλλον αλλά και το μέλλον του συνεταιρισμού. 

1)  Κύριε πρόεδρε, θα ζητούσα να ξεκινήσουμε με τη σημαντική αλλαγή που επήλθε στη λειτουργία της τότε Ένωσης Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, όταν πριν 2 χρόνια, στο ΦΕΚ 1240/27-4-2016 και με τον αριθμό απόφασης 902/51563 είχαμε τη μετατροπή σε Ενιαίο Οινοποιητικό Αγροτικό Συνεταιρισμό Σάμου. Δημιουργήθηκαν «κραδασμοί» εκείνη την περίοδο, ίσως ανησυχία για το μέλλον του συνεταιρισμού;

Κύριε Στεφανάκη, η μετατροπή του συνεταιρισμού είναι πλέον ένα γεγονός το οποίο έχει συντελεσθεί και είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε υποχρεωμένοι να κοιτάζουμε μπροστά. Παρόλα αυτά είναι καλό κάποιες φορές να μην ξεχνάμε. Να μην ξεχνάμε ότι η Ένωση Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, που τόσο πολεμήθηκε, αποτέλεσε έναν από τους ελάχιστους συνεταιρισμούς της Χώρας οι οποίοι είχαν καταφέρει να σταθούν όρθιοι επί 80 και πλέον χρόνια και να επιζήσουν της τελευταίας κρίσης. Την ίδια στιγμή, κολοσσιαίες οργανώσεις με πολλαπλάσιο τζίρο και πολλαπλές δραστηριότητες, κατέρρεαν υπό το βάρος της ύφεσης αλλά και της προηγηθείσας κακοδιαχείρισης και των ατασθαλιών.

Να μην ξεχνάμε ότι η Ένωση Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου, πέρα των όποιων ενστάσεων για την διοίκηση και για την οργάνωσή της, αποτέλεσε επί 80 χρόνια τον εγγυητή της ποιότητας και της φήμης του Μοσχάτου Σάμου. Ποιότητα και φήμη από την οποία σήμερα προσπαθούν όλοι να ωφεληθούν και πρώτοι απ’ όλους οι επικριτές της.

Να μην ξεχνάμε ότι η Ένωση Οινοποιητικών Συνεταιρισμών Σάμου δεν ήταν ο μόνος Αναγκαστικός Συνεταιρισμός της Χώρας.

Και βέβαια να μην ξεχνάμε ότι αυτός ο Συνεταιρισμός σε προφανή αντίθεση με κάθε έννοια της ισονομίας, αποτέλεσε τον μοναδικό Αναγκαστικό Συνεταιρισμό στον οποίο επιβλήθηκε η μετατροπή του.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά, μπορούμε να πούμε ότι πράγματι εκείνη την περίοδο υπήρχε και εντονότατη ανησυχία για το μέλλον του Συνεταιρισμού και εμφανίστηκαν «κραδασμοί» οι οποίοι έπρεπε να αποσβεστούν για να μην δημιουργήσουν ανεπίστρεπτο ρήγμα. Ευτυχώς οι ίδιοι οι παραγωγοί και παρά την όποια δυσαρέσκειά τους, σήκωσαν δίχτυ προστασίας και επέτρεψαν την ομαλή μετάβαση.

Κύριε Στεφανάκη, θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσω εσάς προσωπικά αλλά και το «Σαμιακόν Βήμα» για την στήριξη που παρείχατε όλη αυτή την πραγματικά δύσκολη περίοδο για τον Συνεταιρισμό και συνεχίζετε να προσφέρετε απλόχερα και σήμερα.

2)  Τι ακριβώς συνέβη με τους συνεταιρισμούς που λειτουργούσαν στα χωριά; Απ’ ότι είμαι σε θέση να γνωρίζω, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι περισσότεροι βρίσκονται εντός του νέου σχήματος λειτουργίας του ΕΟΣΣ.

Πραγματικά κ. Στεφανάκη, η Ένωση αποτελούνταν από 24 Πρωτοβάθμιους Οινοποιητικούς Συνεταιρισμούς. Από αυτούς μόνο ο Συνεταιρισμός Πλατάνου δεν μπόρεσε να επιτύχει την απαραίτητη από τον Νόμο απαρτία στις Γενικές Συνελεύσεις που προηγήθηκαν έτσι ώστε να παρθεί  κάποια απόφαση περί συνένωσής του ή όχι.

Ως αποτέλεσμα αυτού ο Συνεταιρισμός Πλατάνου έμεινε εκτός της διαδικασίας συνένωσης και οδηγείται σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, σε εκκαθάριση και λύση. Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του, εισχώρησαν με ξεχωριστή διαδικασία στο νέο σχήμα με αποτέλεσμα σήμερα η παραγωγή της περιοχής να παραλαμβάνεται και να οινοποιείται στο νησί, κατά το μεγαλύτερο μέρος της από τον Ε.Ο.Σ.Σ.

Ο δεύτερος συνεταιρισμός ο οποίος δεν συνενώθηκε ήταν ο Συνεταιρισμός Μυτιληνιών. Η περίπτωση αυτή όμως είναι τελείως διαφορετική. Ο Πρωτοβάθμιος Συνεταιρισμός αποφάσισε, και η Ένωση το σεβάστηκε, να συγχωνευτεί από τον Ελαιουργικό Συνεταιρισμό της περιοχής και από κοινού να προσπαθήσουν να διαχειριστούν το μοναδικό συνεταιριστικό ελαιουργείο του νησιού. Υπήρξε πρόνοια και οι αμπελοκαλλιεργητές εισχώρησαν ομαλά στο νέο σχήμα (όπως και αυτοί του Πλατάνου).

Τα Διοικητικά Συμβούλια του Οινοποιητικού και Ελαιουργικού Μυτιληνιών αποτελούνται από έμπειρα και ικανά στελέχη και ελπίζουμε ότι το νέο συνεταιριστικό σχήμα των Μυτιληνιών θα μπορέσει να ορθοποδήσει και να προοδεύσει προς όφελος των ελαιοκαλλιεργητών του τόπου μας. Ο ΕΟΣΣ στην προσπάθειά τους αυτή, όπου μπορεί να σταθεί αρωγός, πιστεύω ότι θα το πράξει.

Εν κατακλείδι, από τους 24 Πρωτοβάθμιους Οινοποιητικούς Συνεταιρισμούς του Νησιού οι 22 εισχώρησαν στο νέο σχήμα με θετικές αποφάσεις των Γενικών τους  Συνελεύσεων. Στην πράξη όμως και η πλειοψηφία των μελών των υπόλοιπων δύο Συνεταιρισμών εισχώρησαν στον ΕΟΣΣ.

3)  Πόσο δύσκολο ήταν και τι κινήσεις απαιτήθηκε να γίνουν ώστε να λειτουργήσει ο ΕΟΣΣ εκτός του Νόμου 6085/1934, περί αναγκαστικότητας, που για 80 ολόκληρα χρόνια αποτελούσε «δίχτυ» προστασίας για τους αμπελουργούς.

Θέλω να τονίσω, ξεκινώντας από τον πυρήνα της ερώτησή σας ότι η Οργάνωση είχε και έχει τις δυο βασικές προϋποθέσεις για να κινηθεί και εκτός Αναγκαστικότητας.  Το ποιοτικό προϊόν και τους ανθρώπους.

Για το λόγο αυτό και η – τότε – επιχειρηματολογία μας, περί συνέχισης ισχύος του νομικού πλαισίου της Αναγκαστικότητας δεν είχε να κάνει με την επιβίωση της επιχείρησης αυτής καθ’ αυτής.  Είχε να κάνει με την προστασία της ποιότητας και της καθαρότητας του Μοσχάτου Σάμου, με τον σεβασμό του πολιτισμού, της ιστορίας και της παράδοσης και με ακριβώς αυτό που και εσείς επισημάνατε, την προστασία των αμπελουργών και της αμπελουργίας.

Υπό το πρίσμα αυτό οι κινήσεις οι οποίες δυσκόλεψαν την μετάβαση είχαν να κάνουν περισσότερο με την εφαρμογή ενός νέου και σε αρκετά σημεία προβληματικού νομοθετικού πλαισίου, σε μεγάλη κλίμακα, με περιορισμένο χρόνο και με μηδενική πρότερη εμπειρία. Από αυτό προέκυψαν πλήθος  γραφειοκρατικών (όπως αυτό της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων) αλλά και άλλων, περισσότερο ουσιαστικών ζητημάτων τα οποία επιβάρυναν – και κάποια επιβαρύνουν ακόμη – την λειτουργία του Οργανισμού σε μια στιγμή που οι προτεραιότητές μας, επιβάλλονταν να είναι διαφορετικές.

Οι υπόλοιπες κινήσεις και αλλαγές οι οποίες έγιναν – και υπολείπονται ακόμη αρκετές – ήταν κινήσεις οι οποίες ήταν ούτως ή άλλως απαραίτητες και επιβεβλημένες, είτε παρέμενε ο Συνεταιρισμός Αναγκαστικός είτε όχι. Ήταν αλλαγές στο πλαίσιο μιας προσπάθειας εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού της λειτουργίας του Συνεταιρισμού η οποία συνεχίζεται.

Λαμβάνοντας τιμητικό έπαινο για τον ΕΟΣ από τον Όμιλο UNESCO Πειραιώς και Νήσων

4)  Σήμερα παρατηρούμε μια «έκρηξη» με νέες ετικέτες, δημιουργία κρασιών κάθε είδους. Ανανέωση της γκάμας των λευκών κρασιών, έχουμε πλέον και κόκκινο κρασί, τον «Αγκαίο» και φυσικά τα εξαιρετικά γλυκά που διατηρούν σταθερή πορεία ποιότητας και συνεχόμενων βραβεύσεων. Αυτή η «κινητικότητα» είναι κάτι που απαιτεί η αγορά, είναι αναγκαίο άνοιγμα σε μεγαλύτερο κοινό;

Πρέπει να πούμε ότι τόσο ο «Αγκαίος» στον οποίο αναφερθήκατε, όσο και το Selana το οποίο αποτελεί ένα εξαιρετικό ροζέ κρασί υπήρχαν στην προϊοντική γκάμα εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό που έγινε ήταν να τους δοθεί η προσοχή και φροντίδα που άξιζαν. Θετικό αποτέλεσμα ήταν να αναδεικνύονται και να εμφανίζονται σήμερα ως φρέσκα και νέα προϊόντα τα οποία ανεβάζουν τόσο την εικόνα του Συνεταιρισμού όσο και τις πωλήσεις του.

Κατά τα λοιπά αυτό που πιθανώς να εμφανίζεται ως «έκρηξη» θα το χαρακτηρίζαμε περισσότερο ως εφαρμογή διορθωτικών κινήσεων σε προϊόντα και ετικέτες. Οι κινήσεις αυτές, όπως και άλλες λιγότερο ή περισσότερο εμφανείς, ήταν απαραίτητες για να μπορέσει η Οργάνωση την δεδομένη χρονική στιγμή να αντιμετωπίσει τις τωρινές ανάγκες της και να βελτιώσει κατά το δυνατόν τα άμεσα οικονομικά της δεδομένα.

Θέλω να πιστεύω ότι «έκρηξη» ή για να χρησιμοποιήσω μια λιγότερο επικίνδυνη έκφραση καθώς μιλάμε για οινοπνευματώδη – η σταδιακή αλλαγή του εμπορικού μοντέλου – είναι μια πρόκληση η οποία βρίσκεται μπροστά μας και στην οποία οφείλουμε να απαντήσουμε.

5)  Ένα ακανθώδες ζήτημα, που έφερε δύσκολες στιγμές στον συνεταιρισμό κατά το πρόσφατο παρελθόν, ήταν η αλματώδης αύξηση του επιτοκίου δανεισμού από την πάλαι ποτέ Αγροτική Τράπεζα Ελλάδος. Σήμερα σε τι φάση βρίσκεται η υπόθεση δανεισμού και χρέους του συνεταιρισμού;

Είναι αλήθεια ότι το επιτόκιο δανεισμού αυξήθηκε το τελευταίο έτος πριν την πώληση της Κρατικής Α.Τ.Ε. κατά οκτώ περίπου ποσοστιαίες μονάδες, καθιστώντας το ‘’ληστρικό’’. Το γεγονός αυτό επιβάρυνε δραματικά και χωρίς καμιά λογική έναν ήδη σοβαρό δανεισμό.

Αυτή τη στιγμή οι δανειακές υποχρεώσεις της Οργάνωσης προς την Τράπεζα, αν και παραμένουν σε υψηλά σχετικά επίπεδα, είναι εξυπηρετούμενες και αποκλιμακώνονται σταθερά.

Οι προσπάθειες για απομείωση μέρους του χρέους καθώς και για ελαχιστοποίηση  των επιτοκίων είναι πάντοτε στις προτεραιότητές μας. Παρόλο που τουλάχιστον στο κομμάτι αυτό οι συζητήσεις είναι λεόντειες. Οι Συνεταιρισμοί προσέρχονται σε συζητήσεις με ένα Τραπεζικό Οργανισμό έχοντας μια διασπασμένη ΠΑΣΕΓΕΣ και ένα Κράτος το οποίο με την κατάργηση της ΑΤΕ έχασε οποιοδήποτε εργαλείο παρέμβασης.

Μια και η συζήτηση αφορά το Τραπεζικό θα θέλαμε να αναφερθούμε σε δύο ακόμη σοβαρά προβλήματα.

Πρόβλημα για την ανάπτυξή μας (όπως και για την ανάπτυξη όλων των επιχειρήσεων), αποτελεί η φοβική όπως θα μπορούσε να την χαρακτηρίσει κάποιος,  πολιτική των τραπεζών μετά την ‘’κρίση’’. Πέρασαν από το στάδιο του άκριτου δανεισμού σε μια φάση δανειακής αποστέωσης. Ως αποτέλεσμα αυτού, ακόμη και πλήρως τεκμηριωμένες προτάσεις για νέες επενδύσεις και εκσυγχρονισμό χρηματοδοτούνται με το σταγονόμετρο και μετά από άπειρη και χρονοβόρα γραφειοκρατία.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα αποτελεί η προνομιακή αντιμετώπιση εκ μέρους των τραπεζών αλλά και του Κράτους προβληματικών – κόκκινων – επιχειρήσεων σε βάρος ομοειδών επιχειρήσεων οι οποίες επιλέγουν να είναι συνεπείς στις οικονομικές τους υποχρεώσεις όπως ο ΕΟΣΣ.

Ουσιαστικά σήμερα οι υγιείς επιχειρήσεις τιμωρούνται. Ιδιαίτερα τιμωρούνται οι υγιείς συνεταιριστικές επιχειρήσεις οι οποίες εκ του τρόπου λειτουργίας τους αλλά και εκ της φιλοσοφίας τους αρνούνται να βρεθούν σε μια «γκρίζα περιοχή» εκτός νομοθεσίας και φορολογίας.

6)  Συναντάμε όλο και περισσότερο τα κρασιά του ΕΟΣΣ σε μεγάλες εκθέσεις της Ελλάδος και του εξωτερικού. Είναι από τις αποφάσεις που πάρθηκαν για περισσότερη εξωστρέφεια προς τις αγορές και με τι κριτήρια πραγματοποιείται η συμμετοχή σε αυτές;

Όσον αφορά τις αγορές του εξωτερικού γίνεται μια προσπάθεια σταδιακής επαναξιολόγησης των υφιστάμενων συνεργασιών. Σε περιπτώσεις όπου η υπάρχουσα συνεργασία κριθεί ότι δεν εμφανίζει προοπτικές ανάπτυξης κινούμαστε για την αντικατάστασή της. Κάτι τέτοιο για παράδειγμα έγινε στην αγορά της Γερμανίας κατά το περασμένο έτος και ετοιμάζεται να πραγματοποιηθεί στην αγορά της Αμερικής αλλά και της Κύπρου.

Σε άλλες περιπτώσεις όπου η συνεργασία φαίνεται να έχει δυναμική ή για διαφόρους λόγους κριθεί ότι πρέπει να συνεχιστεί, προσπαθούμε να την ενεργοποιήσουμε εκ νέου και να την ενισχύσουμε. Αυτό γίνεται είτε συμμετέχοντας στοχευμένα σε επιδοτούμενα προγράμματα προώθησης – εξ ου και η συμμετοχή σε διάφορες εκθέσεις και οινικά γεγονότα (events) του εξωτερικού – είτε και στο βαθμό που τα οικονομικά μας το επιτρέπουν, με δικές μας αποκλειστικά δαπάνες. Παράδειγμα αγορών στις οποίες πραγματοποιήθηκαν τέτοιες δράσεις κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα είναι οι αγορές του Καναδά, της Ελβετίας και της Σερβίας.

7)  Θα ήθελα να θίξουμε το θέμα των βραβεύσεων αφού σχεδόν κάθε χρόνο έρχονται βραβεύσεις και χρυσά μετάλλια, ειδικά για το γλυκό κρασί. Ο ανταγωνισμός είναι αναμφισβήτητα μεγάλος. Που οφείλεται αυτή η συνεχής πορεία προς την κορυφή;

Ο Συνεταιρισμός στον τομέα αυτό κάνει ένα διαφορετικό αγώνα. Προσπαθεί και νομίζω καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να σταθεί αντάξιος της ιστορίας και της παράδοσής του.

Τα βραβεία ξεκινούν πάντοτε από το χωράφι. Χωρίς ποιοτική πρώτη ύλη δεν μπορεί να αναμένει κανείς υψηλής ποιότητας οινικό προϊόν. Το Μοσχάτο Σάμου είναι μια εξόχως ευαίσθητη και απαιτητική σε χειρονακτική εργασία ποικιλία. Είναι όμως την ίδια στιγμή και μια ποικιλία η οποία ανταμείβει τον οινοποιό με τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά της και την πολυπλοκότητα των αρωμάτων της.

Από εκεί και πέρα ο Συνεταιρισμός έχτισε με τα χρόνια μια μεγάλη παράδοση και απέκτησε μια ανεκτίμητη εμπειρία στην οινοποίηση του Μοσχάτου την οποία προσπαθεί σήμερα να εμβολιάσει με την σύγχρονη γνώση χωρίς να απολέσει τα πρωταρχικά χαρακτηριστικά της.

Είναι μια δύσκολη προσπάθεια αλλά η ποιότητα και η αγάπη που χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των ανθρώπων που δουλεύουν στα οινοποιεία μαζί με την γνώση το μεράκι και την όρεξη των νέων επιστημόνων θα φέρει το αποτέλεσμα που όλοι αναμένουν και επιθυμούν.

8)  Φαντάζομαι η υπόθεση πολιτικής των τιμών πώλησης των κρασιών του ΕΟΣΣ θα σας απασχολεί ιδιαίτερα. Το αναφέρω γιατί συχνά γίνεται λόγος και ασκείται κριτική για χαμηλές τιμές σε προϊόντα αναγνωρισμένα για την υψηλή ποιότητά τους και με κορυφαίες διακρίσεις. Αυτό δεν είναι αρκετό για να υπάρξει αύξηση τιμών; Αποτελεί εξίσωση με πολλούς αγνώστους η τιμολόγηση;

Πραγματικά κ. Στεφανάκη, αυτό που αναφέρατε αποτελεί για όλους μας ένα προσφιλές θέμα συζήτησης.

Λέγετε συχνά ότι ο τόπος μας είναι ευλογημένος. Αναπαράγεται κάθε τόσο και με μια δόση αυταρέσκειας η έκφραση «… και ορνίθων φέρει γάλα» (η οποία αποδίδεται στον φιλόσοφο Μένανδρο), υπονοώντας ότι το νησί παράγει μια πληθώρα εκλεκτών, ποιοτικών και μοναδικών προϊόντων.

Κρασί, λάδι, μέλι, αρωματικά και καλλωπιστικά φυτά, φρούτα φρέσκα και μεταποιημένα, ελιές, τυροκομικά προϊόντα καθώς και προϊόντα της τοπικής τεχνουργίας είναι κάποια από αυτά που έρχονται αβίαστα στο μυαλό. Και είναι πραγματικά (ή δυνητικά …) όλα τους εκλεκτά, ποιοτικά και κατά μια έννοια μοναδικά.

Πόσα όμως από αυτά απολαμβάνουν σε ευρεία κλίμακα τιμή και μάλιστα τιμή αντίστοιχη των προσδοκιών και των πόθων των παραγωγών τους;

Είναι ένα τεράστιο θέμα και ένα ζητούμενο, το οποίο ψάχνει ακόμη τη λύση του. Η τοποθέτηση δηλαδή των προϊόντων του τόπου μας στο λεγόμενο ‘’επάνω ράφι’’ των αγορών.

Εν προκειμένω για το Σαμιώτικο Μοσχάτο Κρασί και για τον Συνεταιρισμό, είναι θέμα και ζητούμενο κατ’ αρχήν η αύξηση της πώλησης εμφιαλωμένου προϊόντος (ει δυνατόν η πώληση αποκλειστικά και μόνο εμφιαλωμένου προϊόντος) και σε δεύτερη φάση είναι θέμα και ζητούμενο η τοποθέτηση και πώληση εμφιαλωμένου προϊόντος υψηλής ποιότητας και υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Είναι θέμα και ζητούμενο η τοποθέτηση του προϊόντος εκτός από την μαζική εστίαση και σε ειδικευμένες αγορές στόχους όπου μπορεί να απολαύσει μια υψηλότερη τιμή και να αποφέρει για τον παραγωγό μια μεγαλύτερη κερδοφορία.

Δυστυχώς ή ευτυχώς η διαδικασία αυτή δεν είναι απλά και μόνο θέμα αποφάσεων και αγαθών προθέσεων. Χρειάζεται μαζί με αυτά να συνυπάρξουν η γνώση και φυσικά οι οικονομικοί εκείνοι πόροι οι οποίοι αφενός θα πληρώσουν τόσο τον σχεδιασμό όσο και την υλοποίηση ενός τέτοιου επιχειρηματικού πλάνου. 

Μιλώντας για την ιστορία του ΕΟΣΣ στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «24 Ώρες στην Ελλάδα»

9)  Που βρισκόμαστε στο θέμα των πωλήσεων; Υπάρχει άνοιγμα σε νεώτερες αγορές;

Οι πωλήσεις κινούνται ικανοποιητικά και φαίνεται ότι θα μπορέσουμε να φτάσουμε τους στόχους που είχαμε θέσει στις αρχές της χρονιάς. Ειδικά στη Σάμο θα είμαστε ανοδικοί, γεγονός στο οποίο συνέβαλε η συνεχής προσπάθεια για σταθερή ποιότητα, ο αγώνας των στελεχών της Οργάνωσης και ασφαλώς η εμπιστοσύνη του κόσμου στο προϊόν.

Ο Συνεταιρισμός είναι υποχρεωμένος να αναζητά νέες αγορές – όπως και αν εννοηθούν αυτές – και κινείται στο πλαίσιο που περιγράψαμε προηγούμενα για το εξωτερικό. Πέραν αυτών πρέπει και πιστεύουμε ότι θα μπει σε μια διαφορετική λογική και προσέγγιση τόσο όσον αφορά το προϊόν όσο και τις αγορές στις οποίες απευθύνεται.

10)  Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση του ΕΟΣΣ. Εκφράστηκαν απόψεις για τη μέχρι σήμερα πορεία, 2 χρόνια μετά την κατάργηση της αναγκαστικότητας;

Η Γενική Συνέλευση είναι το κορυφαίο όργανο της Οργάνωσης και ασχολήθηκε με θέματα τα οποία επιβάλλονται από τον νόμο και το καταστατικό  της. Στο πλαίσιο αυτό έγινε ο απολογισμός της περασμένης χρονιάς και αναλύθηκαν οι στοχεύσεις της νέας.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια η ενημέρωση να μην μένει στα τυπικά αλλά να μπαίνει στην ουσία των πραγμάτων και για τον λόγο αυτό η έκθεση του Διοικητικού Συμβουλίου δεν είναι πλέον μια στείρα ανάγνωση ενός κειμένου αλλά οι υπεύθυνοι των τμημάτων (Οικονομικό, Πωλήσεις, Οινοποιεία, Πρωτογενής Παραγωγή κλπ), αναλύουν ο καθένας από την πλευρά του τα τεκταινόμενα της περιόδου που προηγήθηκε και προτείνουν στόχους για την νέα οινική χρονιά.

Η αλήθεια είναι ότι το κλίμα στη συνέλευση ήταν πραγματικά καλό και θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι υπήρξε μια καλή ενημέρωση των μελών και απαντήθηκαν κατά το δυνατόν ερωτήματα τα οποία τέθηκαν.

Σε κάθε περίπτωση ένας από τους σημαντικότερους στόχους για τα επόμενα χρόνια πρέπει να είναι ο ΕΟΣΣ να έρθει κοντά στα μέλη του και η ενημέρωση να είναι συνεχής και εξαντλητική όχι μόνο στη γενική συνέλευση αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Ένα πρώτο βήμα έγινε με τον επανασχεδιασμό του website του Συνεταιρισμού (samoswine.gr), με την ενεργοποίηση του facebook αλλά κυρίως με την λειτουργία της ηλεκτρονικής εφημερίδας (www.samiaampelos.gr) η οποία παρουσιάζει υψηλή επισκεψιμότητα και αναγνωσιμότητα.

Επόμενα βήματα θα μπορούσαν να είναι μια περισσότερο προσωποποιημένη πληροφόρηση (π.χ. μέσω κινητών τηλεφώνων) καθώς και η περιοδική έκδοση μιας έντυπης μορφής της ηλεκτρονικής εφημερίδας. Κατά το παρελθόν και σε ανύποπτο χρόνο είχαμε συζητήσει με τον κ. Δ. Κασμιρλή την πιθανότητα συνεργασίας με το «Σαμιακόν Βήμα» στο κομμάτι αυτό. Ελπίζω οι υποχρεώσεις αμφοτέρων αλλά και τα οικονομικά δεδομένα να μας επιτρέψουν να τα πραγματοποιήσουμε σύντομα.

11)  Το Μουσείο Οίνου, αυτός ο εξαιρετικός χώρος, δέχεται καθημερινά επισκέπτες, ιδίως τους θερινούς μήνες οι αριθμοί είναι μεγάλοι. Τι σκέψεις υπάρχουν για την αναβάθμισή του;

Στο Μουσείο Οίνου είναι αλήθεια τα τελευταία χρόνια έγινε μια προσπάθεια αναβάθμισης εκ των ενόντων η οποία είχε ένα θετικό αποτέλεσμα και αυτό φάνηκε τόσο από τις επαινετικές κρίσεις των επισκεπτών, την ελαχιστοποίηση των παραπόνων αλλά και από τις πωλήσεις στο εκθετήριο. Να σημειώσουμε ότι στο κατάστημα στο Μουσείο πλέον ο επισκέπτης μπορεί να προμηθευτεί εκτός από την πλήρη γκάμα κρασιών του Συνεταιρισμού και άλλα καλά τοπικά συσκευασμένα προϊόντα τα οποία παρασκευάζουν κυρίως μέλη του.

Πέραν αυτών όμως είναι αλήθεια ότι το Μουσείο Οίνου μπορεί μέσα στους κόλπους του Συνεταιρισμού, να έχει μια περισσότερο αυτόνομη και διακριτή πορεία. Μπορεί να λειτουργήσει ως φορέας προώθησης της ιστορίας, της παράδοσης  και του οινικού πολιτισμού στον τόπο μας και μέσω δικών του εσόδων από χορηγίες, συνεργασίες, προγράμματα, να επιβραβεύει και να επιδοτεί μελέτες, έρευνες, εργασίες, εκδηλώσεις με επίκεντρο το κρασί και την αμπελουργία με την ευρύτερη έννοιά της.

Ασφαλώς το Μουσείο Οίνου – πιθανώς αύριο και ως τμήμα ενός μεγαλύτερου και ευρύτερου ‘’πολιτιστικού πάρκου’’ – να μπορέσει να λειτουργήσει ως μια επιπλέον σοβαρή πηγή εσόδων για τους ίδιους τους αμπελουργούς, μέλη του Συνεταιρισμού. Απαραίτητες θα είναι στην περίπτωση αυτή οι συνέργειες με άλλα Μουσεία, και οι συνεργασίες με γραφεία (ή και άλλους φορείς) προώθησης γενικού ή και περισσότερο εξειδικευμένου τουρισμού τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό που ούτως ή άλλως ο ΕΟΣΣ σήμερα δραστηριοποιείται.

12)  Κύριε πρόεδρε, κλείνοντας τη συνέντευξή μας, τι προσδοκάτε για το μέλλον; Υπάρχουν δυνάμεις για να κρατηθεί ψηλά ο ΕΟΣΣ; Να διατηρήσει την μοναδική παράδοση του τόπου, που μας πάει πίσω στους αρχαίους χρόνους, γύρω από την αμπελουργία και τη δημιουργία εξαιρετικών κρασιών;

Είμαστε πεπεισμένοι ότι είναι προς συμφέρον του τόπου η διατήρηση του Συνεταιρισμού. Ενός όμως Συνεταιρισμού ο οποίος δεν θα είναι ουραγός των εξελίξεων ή και κάδος αχρήστων όπως πιθανά κάποιοι να ονειρεύονται.

Είναι προς το συμφέρον της Σάμου και της πατρίδας μας η διατήρηση ενός ισχυρού συνεταιριστικού σχήματος στο νησί, το οποίο να είναι αντάξιος συνεχιστής της ιστορίας και της αμπελοοινικής παράδοσης του τόπου και ενός συνεταιρισμού ο οποίος θα επιδιώκει να λειτουργεί σε ένα επίπεδο εφάμιλλο των σύγχρονων συνεταιριστικών σχημάτων του εξωτερικού αλλά και της Χώρας μας (υπάρχουν ευτυχώς τέτοιοι συνεταιρισμοί και εδώ).

Οι δυνάμεις υπάρχουν. Είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο του τόπου το οποίο παρά τα όσα αντίθετα λέγονται κατά καιρούς είναι και ικανό και διατεθειμένο να αναλάβει τις ευθύνες που η ιστορία του έταξε.

Στα 84 χρόνια λειτουργίας του Συνεταιρισμού υπήρξαν καλές και κακές στιγμές, πέρασαν πόλεμοι και εμφύλιοι, περίοδοι ύφεσης και ανάπτυξης. Ο Συνεταιρισμός και ο τόπος όμως κράτησαν.  Έτσι και τώρα ο Συνεταιρισμός και ο τόπος θα κρατήσει για άλλη μια φορά και οι σημερινές δυσκολίες θα οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο.

Θα ήθελα να κλείσουμε με μια φράση ενός Αμερικανού, αν δεν κάνω λάθος, συγγραφέα, την οποία κάπου διάβασα και νομίζω ότι θα πρέπει να μας εκφράζει «Μην εύχεσαι να ήταν πιο εύκολο. Να εύχεσαι να ήσουν καλύτερος» και να προσπαθείς για αυτό, αν μου επιτραπεί να προσθέσω.

Ευχαριστώ ξανά για το βήμα που δίνεται στον Ενιαίο Οινοποιητικό Αγροτικό Συνεταιρισμό του νησιού μας.