Υπόθεση:
Φλερτάροντας με το ντοκιμαντέρ, ο βραβευμένος δημιουργός («Το Λευκό Μπαλόνι», «Ο Κύκλος», «Offside») σκιαγραφεί με απλότητα, χιούμορ και ανθρωπιά το ζωντανό, αντιφατικό πορτρέτο μιας δυσπρόσιτης στο δυτικό κόσμο κοινωνικής πραγματικότητας. Το «Ταξί στην Τεχεράνη» είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο τίτλος.
Ενα ταξί κάνει διαδρομές στους γεμάτους ζωντάνια δρόμους της Τεχεράνης: όσο το ταξί κινείται ασταμάτητα, στο ταμπλό είναι κολλημένη μια κάμερα, ακίνητη, που τραβά τους επιβάτες του πίσω καθίσματος. Τα υπόλοιπα πλάνα συμπληρώνονται από τα κινητά και τις φωτογραφικές μηχανές των πελατών. Οι άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο ταξί μιλούν στον οδηγό για όσα τους απασχολούν, μ’ ένα κοινό νήμα: το καταχρηστικό έγκλημα σε μια κοινωνία που δεν επιτρέπει μια έντιμη ζωή. Κι ο ταξιτζής εννοείται πως είναι ο Τζαφάρ Παναχί, ο ίδιος ο σκηνοθέτης, (από τους μεγαλύτερους Ιρανούς σκηνοθέτες, βραβευμένος με Αργυρή Άρκτο Σεναρίου στο Βερολίνο και με Χρυσή Κάμερα στις Κάννες) αυτοπροσώπως.
Καθώς ο Παναχί-ταξιτζής παίρνει διπλές και τριπλές κούρσες, γνωρίζουμε τους ήρωές του, συνηθισμένους ανθρώπους της Τεχεράνης. Μια δασκάλα τσακώνεται μ’ ένα μικροκακοποιό για την αξία της τιμωρίας σε αντιδιαστολή με την εκπαίδευση. Ενας έμπορος παράνομα κατεβασμένων ταινιών αναγνωρίζει τον Παναχί και θέλει να τον κάνει συνέταιρο στην «μπίζνα» για ν’ ανεβάσει τις τιμές του. Μια γυναίκα μεταφέρει τον σοβαρά τραυματισμένο άντρα της που, αιμόφυρτος, επιμένει να μαγνητοσκοπήσει την κηδεία του για να εξασφαλίσει την αγαπημένη του. Ενας νέος σπουδαστής σκηνοθεσίας αναρωτιέται ποιον από τους «κλασικούς» δημιουργούς πρέπει να… κοπιάρει στην πρώτη του ταινία. Δυο μεγάλες γυναίκες επείγονται να μεταφέρουν δυο χρυσόψαρα σ’ ένα συντριβάνι και να πάρουν δυο άλλα, εγγύηση παράτασης της δικής τους ζωής. Η μικρή ανιψιά του Παναχί, ένα δυναμικό, φλύαρο, όλο καπατσοσύνη κοριτσάκι, προσπαθεί να γυρίσει για το σχολείο μια ταινία σύμφωνη με τις επιταγές του ισλαμικού νόμου και συγχύζεται όταν στο πλάνο της καταγράφεται ένα κλεφτρόνι επί το έργο, κάνοντας έτσι την ταινία «ακατάλληλη για διανομή». Ενας παλιός γείτονας συγχωρεί τον νεαρό που τον έκλεψε, καταλαβαίνοντας ότι μάλλον δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Και μια όμορφη, ελκυστική δικηγόρος μ’ ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα δίνει το ανυψωτικό φινάλε.
Το «Ταξί» δεν είναι ντοκιμαντέρ. Αντίθετα, οι πελάτες είναι ερασιτέχνες ηθοποιοί (τα ονόματά τους παραλείπονται, για τη δική τους ασφάλεια), οι διάλογοί τους γραμμένοι, χωρίς αυθορμητισμό, αντίθετα με τις μικρές αμηχανίες της χειροποίητης ταινίας. Είναι όμως μια ταινία μυθοπλασίας απλή κι αυθεντική, που ντύνει τον πολιτικό της λόγο με ελαφρότητα και χιούμορ.
Πηγή: http://flix.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου