Εγκύκλιος Μητροπολίτη Σάμου & Ικαρίας για το Πάσχα

Ἀγαπητοί μου Πατέρες καί Ἀδελφοί,Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἕνα ἀδιαμφισβήτητο ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖον συνέβη στά Ἱεροσόλυμα «ἐπί Ποντίου Πιλάτου», ὅπως τονίζουν τόσον οἱ ἱεροί Εὐαγγελιστές, ὅσο καί ἄλλοι καταξιωμένοι ἱστορικοί συγγραφεῖς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.Ὅμως, παρά τήν ἱστορικότητά της, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι καί  παραμένει μυστήριο. Ἡ ἀνθρώπινη λογική δέν μπορεῖ νά κατανοήσει καί νά ἑρμηνεύσει τό πῶς ὁ Θεάνθρωπος ἔπαθε καί ἀνέστη. Μόνον μπορεῖ νά τό ἐκφράσει, ὅταν τό βιώνει ἡ καρδιά.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἔγινε σέ ὁρισμένο τόπο καί χρόνο, ἀλλά ὡς μυστήριο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας ὑπερβαίνει τά τοπικά καί χρονικά ὅρια καί βιώνεται στό σύγχρονο κόσμο ὡς ἡ αἰώνια καί εἰς τό διηνεκές παρουσία τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ ἀνάμεσά μας. Κάθε Θεία Λειτουργία εἶναι μυστηριακή βίωση τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Μέ κάθε Θεία Λειτουργία, μετέχουμε στή χάρη καί τά δῶρα τοῦ ἀναστάντος Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν ἡ καρδιά μας βιώνει τήν θεϊκή Του παρουσία.Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι τό Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ, ἱστορικά, μυστηριακά καί πραγματικά. Καί ὅπως ὁ Χριστός, ἄν καί γνωρίζεται ἐν τόπῳ καί χρόνῳ, ἐντούτοις ἐκτείνεται ὑπεράνω αὐτῶν.Οἱ Ἀπόστολοι ὑπῆρξαν καί ἔγιναν μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ὁ  λόγος τους ἦταν μαρτυρία ζωῆς καί ἀναστάσεως.Ἀλλά ἡ μαρτυρία τῶν Ἀποστόλων δέν ἦταν μόνον μαρτυρία μιᾶς σωματικῆς ὁράσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά μαρτυρία ἐσωτερικῆς ὑπαρξιακῆς βιώσεως τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ. Μέ τήν ἐπέλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς ἀπέκτησαν ἐσωτερική βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως καί αὐτήν τήν μαρτυρία ἔδωσαν στόν κόσμο.Ἔτσι, μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως ἔδωσαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ἔστω κι ἄν δέν γνώρισαν σωματικά τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, καθ’ ὅσον χρόνον διήρχετο ἐπί τῆς γῆς «εὐεργετῶν καί ἰώμενος πάντας» (Πραξ. ι 38). Αὐτή εἶναι ἡ μέθη ἡ πνευματική. Μέ αὐτήν τήν μέθη μέθυσαν οἱ Ἀπόστολοι, οἱ μάρτυρες καί οἱ ὅσιοι ἀσκητές. Μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, μαρτυρία τῆς «ἀναμορφουμένης ἤ μεταμορφουμένης κτίσεως» πού βίωσαν οἱ ἴδιοι ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.Ὅλη ἡ ὕπαρξή τους εἶναι μία ἀνάσταση, ἡ ὁποία σέ συνέχεια τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, θανατώνει τόν θάνατο, πού  σκορπίζουν τά σύγχρονα εἴδωλα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, γιά παράδειγμα, δέν ἦταν αὐτόπτης μάρτυρας τῆς Ἀναστάσεως, οὔτε εἶχε δεῖ μέ τά μάτια του τόν Χριστό. Καί ὅμως ἦταν τόση ἡ βεβαιότητά του γιά τήν Ἀνάστασή Του, πού μιλοῦσε γι’ αὐτήν σάν νά τά εἶχε ὁ ἴδιος ζήσει. Μιλοῦσε χρησιμοποιώντας ὄχι τά σχήματα τῆς ἀνθρώπινης σοφίας, ἀλλά χρησιμοποιώντας πνευματικές ἐμπειρίες. Μιλοῦσε δηλαδή «οὐκ ἐν πειθοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ᾿ ἐν ἀποδείξει Πνεύματος καὶ δυνάμεως» (Α΄προς Κορινθ. β, 4) μέ τή σοφία τοῦ Θεοῦ «ἐν μυστηρίῳ». Καί ὄχι μόνο ἔγινε ὁ διαπρύσιος κήρυκας τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «ἔδειξε τόσο ζῆλο γιά χάρη Του, ὥστε τοῦ πρόσφερε θυσία τήν ἴδια του τή ζωή».  Γιά τόν Ἀπόστολό μας δέν ἦταν λιγότερο ἀληθινή ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἐπειδή δέν τήν εἶδε ὁ ἴδιος. Μπορεῖ νά μήν εἶχε ζήσει τά γεγονότα. Εἶχε ὅμως δοκιμάσει τή δύναμη τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς Δαμασκοῦ. Εἶχε ἀναγεννηθεῖ θαυματουργικά ἀπό  τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Εἶχε γίνει νέος ἄνθρωπος γεμάτος ἀπό τή χάρη Του.Ἀλλά καί γιά μᾶς, πού πιστεύουμε στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας καί ζοῦμε εἴκοσι αἰῶνες μετά τόν ἀπόστολο Παῦλο, ἡ Ἀνάσταση εἶναι ζωντανή. Εἶναι καθημερινή παρουσία στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας καί στήν προσωπική ζωή μας. Τήν βλέπουμε, τήν ζοῦμε μέσα σέ κάθε Θεία Λειτουργία. Δέν ἔχει σημασία τό ὅτι δέν ζήσαμε τό 33 μ.Χ.. Σημασία ἔχει τό ὅτι ζοῦμε «ἐν Χριστῷ» καί ὅτι ὁ Ἀναστημένος Χριστός, κάνει ψηλαφητή τήν παρουσία Του μέσα μας. Ἔτσι μποροῦμε καί μεῖς νά δίνουμε μέ θάρρος τή μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ παντοῦ καί πάντοτε καί τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως νά μεταφράζεται μέσα μας σέ ἐλπίδα γιά κάθε καλό πού περιμένουμε στήν ἐπίγεια διαδρομή μας ἀλλά καί γιά τά αἰώνια ἀγαθά πού μᾶς περιμένουν στήν αἰωνιότητα. Ἀγαπητά μου παιδιά,Εἴμαστε πεπεισμένοι ὅτι ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, γιατί ἀναστήθηκαν καί οἱ ἄνθρωποι. Εἴμαστε βεβαιότατοι ὅτι ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, γιατί δίπλα μας αἰσθανόμαστε τήν «ἀνάσα» τῶν ἀναστημένων. Ἡ ἀκαταμάχητη δύναμη τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τονίζει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος στερεώνει τόν θρίαμβο τῆς ζωῆς καί τῆς μαρτυρίας τῆς Ἐκκλησίας μας ἀνά τούς αἰῶνες, καθώς «ἡ φήμη καί ἡ δόξα καί οἱ πιστοί τοῦ Χριστοῦ κάθε μέρα αὐξάνουν κι ἁπλώνονται σ’ ὅλη τήν οἰκουμένη. Οἱ ἄπιστοι φρίττουν καί οἱ πιστοί διακηρύττουμε Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος». Χριστός Ἀνέστη ἀληθῶς!Ὁ Ἐπίσκοπός Σας  † Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος