Στην εκδήλωση μνήμης για τους
πολιτικούς εξόριστους, στη Μονή του Μουντέ της Ικαρίας η οποία διοργανώνεται
από το Σύλλογο Ραχιωτών, παραβρέθηκε η βουλευτής Σάμου, κα Αγνή Καλογερή.
Η βουλευτής στο χαιρετισμό της δήλωσε:
Η βουλευτής στο χαιρετισμό της δήλωσε:
«Βρισκόμαστε και σήμερα εδώ
στον ιστορικό χώρο του Μουντέ σε μια εκδήλωση τιμής και μνήμης. Θυμόμαστε τους
συντρόφους που έδωσαν τη ζωή τους για να είναι όμορφη η ζωή όλων των ανθρώπων,
που πάλεψαν για τις πανανθρώπινες αξίες της λευτεριάς, της εθνικής
ανεξαρτησίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της λαϊκής κυριαρχίας.
Τιμάμε τον αγώνα τους, που παρέμεινε αδικαίωτος, ενώ στις καρδιές μας, στην ιστορική μνήμη αυτού του λαού, αποτελεί μέχρι σήμερα φωτεινό παράδειγμα μα και μεγάλο χρέος.
Και η δικαίωση δεν ήρθε γιατί οι εχθροί του λαού κατάφεραν να μας χωρίσουν, γιατί κατάφεραν τόσα αδέρφια να σφαχτούν, ανάμεσά τους, όσα δεν σφάχτηκαν αρνιά ποτέ για Πάσχα, γιατί κατάφεραν μπροστά στο όνειρο του λαού που με πλατιά λαϊκή ενότητα θα έφερνε τη σωτηρία της πατρίδας και την ταξική δικαίωση, να αντιτάξουν τον εμφύλιο σπαραγμό και την εξάρτηση από τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Στη σημερινή ιστορική συγκυρία, σε συνθήκες ιδιόρρυθμης και πολύμορφης κατοχής, σε συνθήκες ουσιαστικής κατάλυσης της δημοκρατίας, καλείται πάλι ο λαός μας να δώσει τη λύση και πρέπει αυτή τη φορά να είναι νικηφόρα.
Ο αγώνας μας φωτισμένος από τη θυσία των συντρόφων, μεστωμένος από την ιστορική μνήμη, σοφός και έμπειρος από τα λάθη, δυνατός από την κοινωνική αδικία, θα ακυρώσει το ξεπούλημα της πατρίδας, θα προστατέψει το λαό από την εξαθλίωση και το χάσιμο της αξιοπρέπειας, θα ανατρέψει τις προσπάθειες διαχωρισμού του λαού σε δημόσιους - ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους - άνεργους, αθηναίους - επαρχιώτες, νηστικούς και χορτάτους, κόκκινους, κίτρινους, μπλε, πράσινους. Θα απαντήσει στις όποιες προβοκάτσιες.
Σε αυτό το πλατύ μέτωπο του αγώνα δεν περισσεύει κανείς σύντροφος και ταυτόχρονα κανείς δεν ακυρώνεται σαν μονάδα κι αυτό όχι μόνο γιατί εμείς έτσι πιστεύουμε, κι ονειρευόμαστε την κοινωνία του μέλλοντος, αλλά και γιατί ο μεγάλος εχθρός φωλιάζει ατομικά στην καρδιά του καθενός μας και λέγεται φόβος όσο κι αν παγώνει τη σκέψη μας, όσο κι αν ύπουλα δηλητηριάζει τις συλλογικότητές μας κάλπικος είναι και ψεύτικος και έχει σύμμαχό του τη μοναξιά και τη διαλυμένη κοινωνία.
Οι σύντροφοι που χάθηκαν εδώ, ντυμένοι από πάνω ως κάτω την αφοβία σαν σημαία, μας δείχνουν το δρόμο. Νιώθουμε σιγά - σιγά ότι βρισκόμαστε σε εκείνη την ιστορική στιγμή λίγο πριν ξημερώσει.
Το ξημέρωμα της καινούργιας μέρας θα μας βρει πολλούς, δυνατούς και ενωμένους, θα είναι ο καθένας δίπλα στον άλλο σύντροφος, αδερφός και φίλος, θα μας βρει χαρούμενους.
Σφίγγουμε τα χέρια και προχωράμε, κάνουμε την έκπληξη, πραγματώνουμε την ανατροπή μόνο και μόνο γιατί θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά.»
Τιμάμε τον αγώνα τους, που παρέμεινε αδικαίωτος, ενώ στις καρδιές μας, στην ιστορική μνήμη αυτού του λαού, αποτελεί μέχρι σήμερα φωτεινό παράδειγμα μα και μεγάλο χρέος.
Και η δικαίωση δεν ήρθε γιατί οι εχθροί του λαού κατάφεραν να μας χωρίσουν, γιατί κατάφεραν τόσα αδέρφια να σφαχτούν, ανάμεσά τους, όσα δεν σφάχτηκαν αρνιά ποτέ για Πάσχα, γιατί κατάφεραν μπροστά στο όνειρο του λαού που με πλατιά λαϊκή ενότητα θα έφερνε τη σωτηρία της πατρίδας και την ταξική δικαίωση, να αντιτάξουν τον εμφύλιο σπαραγμό και την εξάρτηση από τα διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Στη σημερινή ιστορική συγκυρία, σε συνθήκες ιδιόρρυθμης και πολύμορφης κατοχής, σε συνθήκες ουσιαστικής κατάλυσης της δημοκρατίας, καλείται πάλι ο λαός μας να δώσει τη λύση και πρέπει αυτή τη φορά να είναι νικηφόρα.
Ο αγώνας μας φωτισμένος από τη θυσία των συντρόφων, μεστωμένος από την ιστορική μνήμη, σοφός και έμπειρος από τα λάθη, δυνατός από την κοινωνική αδικία, θα ακυρώσει το ξεπούλημα της πατρίδας, θα προστατέψει το λαό από την εξαθλίωση και το χάσιμο της αξιοπρέπειας, θα ανατρέψει τις προσπάθειες διαχωρισμού του λαού σε δημόσιους - ιδιωτικούς υπαλλήλους, εργαζόμενους - άνεργους, αθηναίους - επαρχιώτες, νηστικούς και χορτάτους, κόκκινους, κίτρινους, μπλε, πράσινους. Θα απαντήσει στις όποιες προβοκάτσιες.
Σε αυτό το πλατύ μέτωπο του αγώνα δεν περισσεύει κανείς σύντροφος και ταυτόχρονα κανείς δεν ακυρώνεται σαν μονάδα κι αυτό όχι μόνο γιατί εμείς έτσι πιστεύουμε, κι ονειρευόμαστε την κοινωνία του μέλλοντος, αλλά και γιατί ο μεγάλος εχθρός φωλιάζει ατομικά στην καρδιά του καθενός μας και λέγεται φόβος όσο κι αν παγώνει τη σκέψη μας, όσο κι αν ύπουλα δηλητηριάζει τις συλλογικότητές μας κάλπικος είναι και ψεύτικος και έχει σύμμαχό του τη μοναξιά και τη διαλυμένη κοινωνία.
Οι σύντροφοι που χάθηκαν εδώ, ντυμένοι από πάνω ως κάτω την αφοβία σαν σημαία, μας δείχνουν το δρόμο. Νιώθουμε σιγά - σιγά ότι βρισκόμαστε σε εκείνη την ιστορική στιγμή λίγο πριν ξημερώσει.
Το ξημέρωμα της καινούργιας μέρας θα μας βρει πολλούς, δυνατούς και ενωμένους, θα είναι ο καθένας δίπλα στον άλλο σύντροφος, αδερφός και φίλος, θα μας βρει χαρούμενους.
Σφίγγουμε τα χέρια και προχωράμε, κάνουμε την έκπληξη, πραγματώνουμε την ανατροπή μόνο και μόνο γιατί θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου